Ewangelii nie da się urzeczywistnić?

Teraz mamy papie­ża nawią­zu­ją­ce­go do dzie­dzic­twa świę­te­go z Asy­żu, któ­ry chciał­by, by ludzie Kościo­ła słu­ży­li a nie spra­wo­wa­li wła­dzę, by byli ubo­dzy i ogo­ło­ce­ni jak Chry­stus, a nie szu­ka­li karie­ry w Koście­le dla wygod­ne­go życia.

I wyglą­da na to, że to nazbyt rady­kal­ne prze­sła­nie — nie tyl­ko dla hie­rar­chów, któ­rzy nie widzą nic złe­go w korzy­sta­niu z dobro­dziejstw swo­je­go sta­no­wi­ska w posta­ci tej odro­bi­ny kom­for­tu jaką są prze­stron­ne apar­ta­men­ty i brak trosk mate­rial­nych. Z ręką na ser­cu ilu przy­zwo­itych kato­li­ków w głę­bi ser­ca rozu­mie po co papież cho­dzi do więź­niów, nar­ko­ma­nów, spo­ży­wa posił­ki z wyrzut­ka­mi spo­łecz­ny­mi? Wszak ci wszy­scy ludzie to ci, któ­rzy nie sto­so­wa­li się do zasad cywi­li­zo­wa­ne­go świa­ta a i do przy­ka­zań Kościo­ła i ewan­ge­lii rów­nież.

Nasz XXI-wiecz­ny Fran­ci­szek nie jest już świec­kim z gru­pą kil­kor­ga przy­ja­ciół. Jest papie­żem z teo­re­tycz­nie nie­skoń­czo­ną wła­dzą w Koście­le. I może rów­nie nie­wie­le. Sko­ro odrzu­ca wła­dzę i roz­ka­zy­wa­nie może tyl­ko dawać przy­kład i nauczać. Czy­li tyle samo co nasz śre­dnio­wiecz­ny Fran­ci­szek. Na pew­no też znaj­du­je i w przy­szło­ści mieć będzie swo­ich naśla­dow­ców ale jak wie­lu kato­li­ków wie­rzy, że Chry­stus odwró­ci się w Dniu Osta­tecz­nym od swo­ich wier­nych wyznaw­ców, regu­lar­nie prak­ty­ku­ją­cych tyl­ko dla­te­go, że nie odwie­dza­li więź­niów, cho­rych i nie kar­mi­li głod­nych? Dla­cze­go Chry­stus miał­by łaskaw­szym wzro­kiem patrzeć na żebra­ka niż na przy­zwo­ite­go mana­ge­ra trosz­czą­ce­go się o byt wła­sny i rodzi­ny? Czym­że w koń­cu róż­ni się papież Fran­ci­szek spra­wia­ją­cy taki kło­pot wszyst­kim przez upór odmo­wy zamiesz­ka­nia w apar­ta­men­tach papie­skich od rów­nie zatro­ska­ne­go byłe­go sekre­ta­rza sta­nu żyją­ce­go też we wspól­no­cie z trze­ma zakon­ni­ca­mi w przy­słu­gu­ją­cym mu apar­ta­men­cie?

---

Gale­ria