Kardynał Ivan Dias — konserwatywny dyplomata

Ivan Dias uro­dził się 14 kwiet­nia 1936 r. w Bom­ba­ju, gdzie 22 lata póź­niej przy­jął świę­ce­nia kapłań­skie z rąk kar­dy­na­ła Vale­ria­na Gra­cia­sa (ówcze­sne­go arcy­bi­sku­pa Bom­ba­ju). W latach 1961–1964 kon­ty­nu­ował stu­dia w Rzy­mie i w efek­cie obro­nił tam dok­to­rat z pra­wa kano­nicz­ne­go oraz ukoń­czył waty­kań­ską szko­łę dyplo­ma­tycz­ną. W 1964 został obda­rzo­ny tytu­łem papie­skie­go taj­ne­go szam­be­la­na (póź­niej “kape­la­na Jego Świą­to­bli­wo­ści”). W latach 1965–1973 peł­nił funk­cję sekre­ta­rza w kil­ku nun­cja­tu­rach — w Danii, Szwe­cji, Nor­we­gii, Islan­dii, Fin­lan­dii, Indo­ne­zji, Mada­ga­ska­rze, Reu­nion, Komo­rach i Mau­ri­tiu­sie.

Kolej­nych 20 lat Ivan Dias spę­dził na kie­ro­wa­niu sek­cją Sekre­ta­ria­tu Sta­nu ds. ZSRR, kra­jów socja­li­stycz­nych (rów­nież­Pol­ski) oraz afry­kań­skich. W 1982 roku został mia­no­wa­ny pro­nun­cju­szem w Gha­nie, Togo i Beni­nie, z tytu­lar­ną sto­li­cą arcy­bi­sku­pią Rusu­bi­sir. W roku 1987 arcy­bi­skup Dias został nun­cju­szem w Korei, w paź­dzier­ni­ku 1991 w Alba­nii; w latach 1992–1996 peł­nił funk­cję admi­ni­stra­to­ra apo­stol­skie­go połu­dnio­wej Alba­nii. 8 listo­pa­da 1997 prze­szedł na sto­li­cę arcy­bi­sku­pią Bom­ba­ju.

Jan Paweł II w 2001 roku mia­no­wał go kar­dy­na­łem, nada­jąc tytuł Spi­ri­to San­to alla Fer­ra­tel­la.

Kar­dy­nał Ivan Dias jest poli­glo­tą. Bie­gle posłu­gu­je się języ­kiem angiel­skim, wło­skim, hisz­pań­skim, hin­di, fran­cu­skim. Ponad­to w stop­niu umoż­li­wia­ją­cym komu­ni­ka­cję zna podob­no jesz­cze 11 innych języ­ków z całe­go świa­ta. W łonie indyj­skie­go Kościo­ła zali­cza­ny jest do gro­na kon­ser­wa­ty­stów. Zde­cy­do­wa­nie sprze­ci­wia się abor­cji, anty­kon­cep­cji, lega­li­za­cji związ­ków homo­sek­su­al­nych. Wal­czy z mod­ną w kra­jach azja­tyc­kich inkul­tu­ra­cją, czy­li tren­dem dopa­so­wy­wa­nia chrze­ści­jań­stwa do wymo­gów innych reli­gii. Tym samym uwa­ża rela­ty­wizm reli­gij­ny za bar­dzo nie­bez­piecz­ny dla Kościo­ła Rzym­skie­go.