Nie jest dobrze być Żydem w Wielkiej Brytanii

Przed roz­wo­jem nowych form anty­se­mi­ty­zmu prze­strze­ga głów­ny orto­dok­syj­ny rabin Wiel­kiej Bry­ta­nii sir Jona­than Sacks. — Mamy pierw­szy raz za mojej pamię­ci, kie­dy nie jest rze­czą kom­for­to­wą bycie Żydem w Wiel­kiej Bry­ta­nii — pod­kre­ślił w prze­sła­niu na żydow­ski Nowy Rok rabin.

W prze­sła­niu tym rabin Sacks cytu­je przy­kła­dy tego nowe­go anty­se­mi­ty­zmu. Jed­nym z nich jest doma­ga­nie się przez orga­ni­za­cje muzuł­mań­skie znie­sie­nia Dnia Pamię­ci Holo­kau­stu, któ­ry rze­ko­ma ma obra­żać wyznaw­ców isla­mu. Za nie­bez­piecz­ne uznał tak­że Sacks: boj­kot nie­któ­rych uczel­ni izra­el­skich przez bry­tyj­skie szko­ły, oraz deba­tę w Koście­le Anglii doty­czą­cą boj­ko­tu eko­no­micz­ne­go Izra­ela.

Sacks zazna­czył, że nowy anty­se­mi­tyzm doty­czy raczej Żydów jako naro­du, a nie jako jed­no­stek, jed­nak — podob­nie jak jego ludo­bój­czy poprzed­nik — adop­tu­je on sta­re mity anty­se­mic­kie, korzy­sta­jąc nawet z ewi­dent­nych fał­szy­wek jaki­mi były “Pro­to­ko­ły mędr­ców Syjo­nu”.

Oczy­wi­ście, pod­kre­ślił rabin, nie ozna­cza to, że nale­ży uznać wszyst­kie nawet nie­spra­wie­dli­we oce­ny Izra­ela, za anty­se­mic­kie. Jed­nak czę­sto zawie­ra­ją one jego ele­ment.