Świadectwo biskupa

“W 1979 r. w Puebla, gdzie prze­by­wa­łem jako jeden z dele­ga­tów Naro­do­wej Kon­fe­ren­cji Bisku­pów Bra­zy­lii, na nowo zro­zu­mia­łem, że cią­głe wcie­la­nie Chry­stu­sa w świat posia­da rów­nież swo­je ryzy­ka i wyzwa­nia. Wyma­ga wie­le odwa­gi, ewan­ge­licz­nej kon­se­kwen­cji i namięt­nej miło­ści do praw­dy, któ­rą jest jedy­nie Jezus Chry­stus. Odkry­łem, że musi­my nawró­cić się na ubo­gie­go Jezu­sa z Naza­re­tu, na naj­bar­dziej potrze­bu­ją­cych bra­ci. To jest jedy­ny spo­sób, aby­śmy byli Jego ucznia­mi, a nie tyl­ko wyko­naw­ca­mi rytów i gło­si­cie­la­mi pew­nej dok­try­ny”.

Powyż­sze sło­wa napi­sał w książ­ce “Nie­spo­koj­ny Pasterz” (“Pastor Inqu­ie­to”) eme­ry­to­wa­ny ordy­na­riusz bra­zy­lij­skiej die­ce­zji Teo­fi­lo Oto­ni, w sta­nie Minas Gera­is, bp Quiri­no Adol­fo Schmitz. Książ­ka jest auto­bio­gra­fią tego powszech­nie sza­no­wa­ne­go w Bra­zy­lii hie­rar­chy.

Mając 89 lat, jako były ordy­na­riusz olbrzy­miej i jed­nej z naj­bied­niej­szych die­ce­zji w Bra­zy­lii, wyda­je świa­dec­two zaan­ga­żo­wa­nia, zachę­ca­jąc do cią­głe­go dzie­le­nia się Ewan­ge­lią osób star­szych: “Bar­dziej, ani­że­li kie­dy­kol­wiek, czu­ję teraz, że Pan prze­strze­ga: ‘Nie stój w miej­scu ocze­ku­jąc moje­go dnia! Jesteś odpo­wie­dzial­ny za innych! Bądź dalej wier­ny służ­bie, nie pozwa­la­jąc prze­zwy­cię­żyć się poku­som, aby już prze­by­wać spo­koj­nie w swo­im kącie! Nała­duj ponow­nie swo­je bate­rie w źró­dle ener­gii, któ­rym jest Siła z Góry i bądź moim wier­nym świad­kiem, aż do śmier­ci!’”.