Czy ateiści muszą płacić za niewiarę?

Takie wła­śnie pyta­nie sta­wiał sobie przez pięć lat Ian Abott, skrom­ny poli­cjant z małej, angiel­skiej miej­sco­wo­ści nie­da­le­ko Poul­ton-le-Fyl­de. Zarów­no on, jak i jego cór­ka Lau­ra, któ­ra skoń­czy­ła w tym roku 16 lat nie wyzna­ją żad­nej reli­gii. Ze wzglę­du na swo­je prze­ko­na­nia Lau­ra nie chcia­ła uczęsz­czać do kościel­nej szko­ły i za zgo­dą rodzi­ców wybra­ła świec­ką szko­łę pań­stwo­wą. Pro­blem pole­ga na tym, że rodzi­ce, któ­rzy wysy­ła­li swo­je pocie­chy do szko­ły wyzna­nio­wej dosta­wa­li sub­wen­cje na dojaz­dy swo­ich dzie­ci do szko­ły. O to samo zwró­cił się do miej­sco­wych władz Ian Abbott i uzy­skał odpo­wiedź odmow­ną. Spra­wa cią­gnę­ła się przez pięć dłu­gich lat i, jak wyli­czył Abbott, stra­cił ponad 2 tysią­ce fun­tów szter­lin­gów na prze­jaz­dy cór­ki do szko­ły, pod­czas gdy mia­sto łoży­ło na dojaz­dy dzie­ci chrze­ści­jań­skich.

Spra­wa wylą­do­wa­ła w sądzie hrab­stwa Lan­ca­shi­re, któ­ry przy­znał Abbot­to­wi rację i naka­zał wypła­cić odszko­do­wa­nie. Decy­zję sądu przy­ję­ły z ulgą nie tyl­ko oso­by nie­wie­rzą­ce, lecz tak­że przed­sta­wi­cie­le wie­lu śro­do­wisk kościel­nych.

To o co mi zawsze cho­dzi­ło to prze­ko­na­ne, że Lau­ra ma pra­wo do uczęsz­cza­nia do szko­ły świec­kiej tak samo, jak dzie­ci nale­żą­ce do Kościo­ła Rzym­sko­ka­to­lic­kie­go lub Angli­kań­skie­go mają pra­wo uczyć się w szko­le wyzna­nio­wej – powie­dział Ian Abbott w wywia­dzie dla dzien­ni­ka The Obse­rver. Wyrok sądo­wy w przy­pad­ku Pań­stwa Abbott może wpły­nąć na koń­co­wą postać usta­wy o trans­por­cie szkol­nym, któ­ra znaj­du­je się wła­śnie w komi­sjach par­la­men­tar­nych Izby Gmin. Mimo iż obo­wią­zu­ją­ce pra­wo nie pozwa­la na dys­kry­mi­na­cję ze wzglę­du na prze­ko­na­nia reli­gij­ne lub ich brak, to moż­na się spo­dzie­wać, że usta­wa dokład­niej spre­cy­zu­je pra­wo do rekom­pen­sa­ty kosz­tów w trans­por­cie szkol­nym.