Irak: morderstwa i porwania duchownych

W Mosu­lu wpół­noc­nym Ira­ku, porwa­no, a nastep­nie zamor­do­wa­no­dia­ko­na naj­star­sze­go pre­zbi­te­riań­skie­go Kościo­ła w Ira­ku, 69-let­nie­go Mother Saqa. Po czte­rech dniach poszu­ki­wań zna­le­zio­no jego zwło­ki z kulą w gło­wie. W grud­niu ub.r. w Bag­da­dzie porwa­no kolej­ne­go księ­dza chal­dej­skie­go (kato­lic­kie­go).

Pory­wa­cze mie­li doma­gać się za uwol­nie­nie duchow­ne­go milion dola­rów. Gro­zi­li rów­nież: “Zabi­je­my wszyst­kich chrze­ści­jan, zaczy­na­jąc od nie­go”.

11 paź­dzier­ni­ka­isla­mi­ści ucię­li w Mosu­lu gło­wę księ­dzu Pra­wo­sław­ne­go Kościo­ła Syriac­kie­go, o. Pau­lo­so­wi Eskan­da­ro­wi. Przed­sta­wi­ciel patriar­cha­tu chal­dej­skie­go w Bag­da­dzie, biskup Phil­li­pe Naj­im, ujaw­nił póź­niej Radio Waty­kań­skie­mu, że za uwol­nie­nie księ­dza pory­wa­cze doma­ga­li się olbrzy­miej sumy pie­nię­dzy i cho­ciaż chrze­ści­ja­nie chcie­li z nimi per­trak­to­wać i wstęp­nie zgo­dzi­li się na zapła­ce­nie oku­pu, isla­mi­ści zamor­do­wa­li kapła­na. Biskup potwier­dził rów­nież, że wszy­scy chrze­ści­ja­nie w Ira­ku, nie­za­leż­nie od swo­jej przy­na­leż­no­ści kościel­nej, żyją w stra­chu, a ich życie jest cią­gle zagro­żo­ne.

4 grud­nia w Bag­da­dzie Sami Al-Rais — ksiądz chal­dej­ski (kato­lic­ki), rek­tor semi­na­rium wyż­sze­go w Al Dora, pro­boszcz kościo­ła Świę­te­go Pio­tra i Paw­ła, i pro­fe­sor teo­lo­gii moral­nej w “Babel Col­le­ge” (jedy­ny uni­wer­sy­tet chrze­ści­jań­ski w kra­ju) — został po sze­ściu dniach uwol­nio­ny. Został porwa­ny, kie­dy jechał samo­cho­dem do para­fii świę­te­go Jerze­go (Mar Khor­khis) w Bag­dá Jadi­da (Nowym Bag­da­dzie — wschod­ni Bag­dad).

Było to już pią­te porwa­nie księ­dza w Bag­da­dzie od lip­ca. Przed nim, 29 listo­pa­da, został uwol­nio­ny inny ksiądz chal­dej­ski, Doglas Yousef Al-Bazy (miał zła­ma­ny nos i musiał przejść ope­ra­cję). Nie wia­do­mo, czy tym razem za księ­ży Kościół zapła­cił okup, tak jak to mia­ło miej­sce w sierp­niu za księ­dza Saada Siro­pa. Przy­pusz­cza się, że oku­py jed­nak zapła­co­no, ponie­waż gdy­by cho­dzi­ło o porwa­nia na tle poli­tycz­nym, księ­ża ci zosta­li­by zabi­ci.

“Gru­py, któ­re upro­wa­dzi­ły duchow­nych to raczej gru­py prze­stęp­cze i w przy­pad­ku tych dwóch duchow­nych, cho­dzi­ło po pro­stu o “dobry inte­res” — stwier­dził jeden z ano­ni­mo­wych duchow­nych.

Uwa­ża się, że prze­moc wobec duchow­nych w Mosu­lu ma cha­rak­ter bar­dziej poli­tycz­ny, niż ma to miej­sce w Bag­da­dzie, cho­ciaż w przy­pad­ku śmier­ci pre­zbi­te­riań­skie­go dia­ko­na i syriac­kie­go księ­dza na począt­ku pory­wa­cze żąda­li oku­pu.