Przed 700 laty uderzono w Templariuszy

Dokład­nie 700 lat temu, w pią­tek 13 paź­dzier­ni­ka 1307 roku, ludzie kró­la fran­cu­skie­go, Fili­pa IV zwa­ne­go Pięk­nym, aresz­to­wa­li Wiel­kie­go Mistrza zako­nu Tem­pla­riu­szy, Jacqu­es’a de Molay oraz tysią­ce innych bra­ci zakon­nych i zwią­za­nych z nimi osób. Była to dosko­na­le przy­go­to­wa­na i zsyn­chro­ni­zo­wa­na akcja.

Już następ­ne­go dnia po uwię­zie­niu Tem­pla­riu­szy, 14 paź­dzier­ni­ka, król Filip IV wysłał do kate­dry Notre Dame Guil­lau­me Noga­re­t’a w towa­rzy­stwie dele­ga­cji eru­dy­tów i urzęd­ni­ków, aby ci wytłu­ma­czy­li przed­sta­wi­cie­lom Kościo­ła i pro­fe­so­rom Sor­bo­ny, na czym pole­ga­ły „strasz­ne zbrod­nie” popeł­nio­ne przez człon­ków Zako­nu. Przed­sta­wi­li oni Tem­pla­riu­szy jako „przy­bra­ne za owce wil­ki, któ­re znie­wa­ża­li reli­gię i po raz dru­gi ukrzy­żo­wa­li Chry­stu­sa”.

Tyl­ko pomię­dzy 19 paź­dzier­ni­ka i 24 listo­pa­da 1307 roku wiel­ki inkwi­zy­tor prze­słu­chał w pary­skiej sie­dzi­bie Tem­pla­riu­szy 138 ryce­rzy, człon­ków zako­nu. Ludzie kró­la pod­da­li też zakon­ni­ków tor­tu­rom, w wyni­ku któ­rych zmar­ło 36 ryce­rzy.

Aby ofi­cjal­nie ska­zać i roz­wią­zać Zakon Świą­ty­ni, papież Kle­mens V zwo­łał w czwar­tą rocz­ni­cę uwię­zie­nia człon­ków Zako­nu we Fran­cji, czy­li na dzień 13 paź­dzier­ni­ka 1311 roku sobór wie­deń­ski. Z iro­nią naka­zał on sta­wić się nań wszyst­kim człon­kom Zako­nu, aby tam wybro­ni­li się ze sta­wia­nych im zarzu­tów, cho­ciaż dosko­na­le wie­dział, że więk­szość z nich była uwię­zio­na.

Nad­szedł dzień 18 mar­ca 1314 roku. Jak mówi poda­nie, Wiel­ki Mistrz popro­sił, aby mógł umie­rać mając twarz skie­ro­wa­ną w stro­nę „Dzie­wi­cy Maryi, mat­ki Jezu­sa Chry­stu­sa”, czy­li w stro­nę kate­dry Notre Dame. Kie­dy pło­mie­nie pali­ły już cia­ło Jacqu­es’a de Molay, ten zwró­cił swo­ją gło­wę w stro­nę, gdzie znaj­do­wał się król i zawo­łał: „Papie­żu Kle­men­sie, ryce­rzu Guil­lau­me de Noga­ret, kró­lu Fili­pie… Wzy­wam was przed Sąd w Nie­bie zanim rok dobie­gnie koń­ca, aby­ście otrzy­ma­li waszą zasłu­żo­ną karę. Prze­klę­ci… Prze­klę­ci… Prze­klę­ci… Bądź­cie prze­klę­ci aż po trzy­na­ste poko­le­nie…”. W nocy reszt­ki i popiół pozo­sta­łe po spa­le­niu ska­zań­ców lud­ność pozbie­ra­ła jako cen­ne reli­kwie. Tak zaczy­na­ła się legen­da Tem­pla­riu­szy…

Ostat­nio Waty­kan ogło­sił wia­do­mość, że w sekret­nej czę­ści Biblio­te­ki Waty­kań­skiej zna­le­zio­no doku­men­ty z pro­ce­su Tem­pla­riu­szy, któ­re jesz­cze w paź­dzier­ni­ku mają zostać wyda­ne w for­mie książ­ki.

Wię­cej o tem­pla­riu­szach moż­na dowie­dzieć się z książ­ki, któ­rą pomo­głem napi­sać i prze­tłu­ma­czy­łem na język pol­ski.