Jubileuszowe sympozjum z okazji 75-lecia obecności sercanów w Polsce

“Potrzeb­ny jest Kościo­ło­wi wasz cha­ry­zmat, wasza ducho­wość, wasza posłu­ga”. Te sło­wa, wypo­wie­dzia­ne w 1978 r. przez kard. K. Woj­ty­łę do Księ­ży Ser­ca­nów, sta­no­wi­ły mot­to dwu­dnio­we­go sym­po­zjum nauko­we­go, zor­ga­ni­zo­wa­ne­go w Wyż­szym Semi­na­rium Misyj­nym w Stad­ni­kach, z oka­zji 75-lecia obec­no­ści Zgro­ma­dze­nia Księ­ży Naj­święt­sze­go Ser­ca Jezu­so­we­go w Pol­sce.

Naj­do­stoj­niej­szy­mi gość­mi sym­po­zjum byli Ks. Kard. Fran­ci­szek Machar­ski, metro­po­li­ta kra­kow­ski oraz Ks. Kard. Sta­ni­sław Nagy – Ser­ca­nin, któ­rzy w poszcze­gól­nych dniach prze­wod­ni­czy­li Eucha­ry­stii i wygło­si­li sło­wo Boże. Ponad­to w spo­tka­niu wzię­li udział przed­sta­wi­cie­le zgro­ma­dzeń żeń­skich i męskich, ducho­wień­stwo die­ce­zjal­ne, wła­dze gmin­ne, dyrek­cje pobli­skich szkół, przed­sta­wi­cie­le Ser­cań­skiej Wspól­no­ty Świec­kich, dusz­pa­ster­stwa mło­dzie­ży, Dusz­pa­ster­stwa Przed­się­bior­ców i Pra­co­daw­ców, wykła­dow­cy semi­na­rium, licz­nie przy­by­li Ser­ca­nie z Pol­ski oraz z zagra­ni­cy (Austria, Sło­wa­cja, Szwaj­ca­ria, Moł­da­wia, Ukra­ina, Bia­ło­ruś) a tak­że postu­lan­ci, nowi­cju­sze i alum­ni semi­na­rium.

Refe­ra­ty zosta­ły wygło­szo­ne przez wykła­dow­ców KUL, UKSW, Uni­wer­sy­te­tu Ślą­skie­go i nasze­go semi­na­rium duchow­ne­go. Otwar­cia i zamknię­cia sym­po­zjum doko­nał prze­ło­żo­ny pol­skiej Pro­win­cji, ks. Tade­usz Micha­łek.

W cza­sie sym­po­zjum pod­ję­to reflek­sję nad 75. let­nią prze­szło­ścią Pol­skiej Pro­win­cji Księ­ży Ser­ca­nów, aby w kon­tek­ście minio­nych doświad­czeń oży­wić życie wia­ry, spe­cy­fi­kę i misję Zgro­ma­dze­nia w Koście­le i jego ser­cań­ski styl apo­sto­la­tu w zmie­nia­ją­cej się rze­czy­wi­sto­ści XXI wie­ku. Wpa­tru­jąc się na nowo w postać Zało­ży­cie­la, w przeded­niu Jego beaty­fi­ka­cji, ks. Leona Jana Deho­na, Ser­ca­nie zasta­na­wia­li się czy w wystar­cza­ją­cym wymia­rze noszą dziś w sobie tę wyjąt­ko­wą wraż­li­wość, otwar­tość na spra­wy spo­łecz­ne, zaan­ga­żo­wa­nie na rzecz nowych wyzwań, umie­jęt­ność pro­wa­dze­nia dia­lo­gu z inny­mi, zatro­ska­nie apo­stol­skie, głę­bo­ką ducho­wość i zjed­no­cze­nie z Ser­cem Zba­wi­cie­la, któ­re sta­no­wią isto­tę ser­cań­skie­go posłan­nic­twa.

Pro­win­cja Pol­ska liczy dzi­siaj pra­wie 300 Ser­ca­nów, w tym 220 kapła­nów, 15 bra­ci zakon­nych, 40 kle­ry­ków i 8 nowi­cju­szy. Anga­żu­ją się oni w misje ad gen­tes (Indo­ne­zja, Kon­go, RPA, Fili­pi­ny, Indie), ewan­ge­li­zu­ją w kra­jach Euro­py Wschod­niej i Zachod­niej, gło­szą reko­lek­cje i misje intro­ni­za­cyj­ne, pro­wa­dzą dusz­pa­ster­stwo para­fial­ne, spe­cja­li­stycz­ne, mło­dzie­żo­we, odda­ją się dzia­łal­no­ści dydak­tycz­nej, wydaw­ni­czej i cha­ry­ta­tyw­nej.

Wię­cej na stro­nach ser­ca­nów