14 stycznia 2022 roku odbyła się w Warszawie konferencja „O synodalności ekumenicznie” zorganizowana wspólnie przez KAI oraz Radę ds. Ekumenizmu Konferencji Episkopatu Polski. Do wydarzenia doproszono przedstawicieli Polskiej Rady Ekumenicznej (PRE). Z polskim ekumenizmem jest jak z synodalnością – jest kłopotliwa, urzędowa i mechaniczna, a czasem wręcz nieobecna. Czy to katolicy, luteranie, mariawici, polskokatolicy czy inni…
Katedra św. Pawła w Londynie jest nie tylko jedną z dwóch katedr anglikańskich w Londynie, największą świątynią brytyjskiej stolicy, ale też turystyczną wizytówką miasta o zdumiewającej historii i architekturze. To właśnie tam od Wielkiego Postu swoją służbę rozpocznie ks. Robert Kozak, najprawdopodobniej pierwszy Polak obejmujący ważną funkcję w anglikańskiej katedrze.
W liście pasterskim przełożonych Kościoła Katolickiego Mariawitów ogłoszonym na Boże Narodzenie w Roku Jubileuszowym 2021 r. poinformowano o wyświęceniu nowych biskupek i biskupa. List odczytano podczas pasterek w miejscach modlitwy Kościoła mariawickiego nurtu felicjanowskiego. Niedawne konsekracje biskupie były pierwszymi od 1993 roku w tym Kościele.
Synod Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce nieoczekiwanie przegłosował wniosek nad dopuszczeniem kobiet do ordynacji na księży (prezbiterów). Wniosek złożony przez Komisję Kobiet uzyskał wymagane poparcie większości kwalifikowanej: spośród 59 synodałów 45 głosowało „za”, 13 „przeciwko”, jedna osoba wstrzymała się od głosu.
Zgromadzenie Ogólne Polskiej Rady Ekumenicznej (PRE) wybrało dziś nowe władze. Nowym prezesem PRE został ks. Andrzej Malicki, superintendent naczelny Kościoła metodystycznego w Polsce. W głosowaniu elektorów wygrał z dotychczasowym prezesem, bp. Jerzym Samcem z Kościoła ewangelicko-augsburskiego stosunkiem 5:2.
W dniach od 8 do 9 maja br. odbędą się w Łodzi pierwsze w Polsce rekolekcje dla par, małżeństw i rodzin wyznaniowo mieszanych. Oprócz konferencji, zaplanowano dyskusje i nabożeństwa ekumeniczne z kazaniami abp. Grzegorza Rysia i bp. Jerzego Samca. Rozmawiamy z jednym z inicjatorów przedsięwzięcia, p. Andrzejem Weigle.
3 września br. zagraniczne i polskie media zelektryzowała informacja o rezygnacji Jonathana Goodalla z urzędu biskupa Ebbsfleet oraz zapowiedzi anglikańskiego hierarchy o przejściu na rzymski katolicyzm. Po stronie rzymskokatolickich komentatorów informacja wywołała radość i triumfalną euforię (także w Polsce), natomiast po anglikańskiej dominowały życzenia błogosławieństwa Bożego i smutek.
Chrześcijanie różnych wyznań powinni obchodzić Wielkanoc w jednym terminie i to już niebawem, bo począwszy od 2025 roku – zaproponował abp Hiob (Getcha), przewodniczący stałego przedstawicielstwa Ekumenicznego Patriarchatu Konstantynopola. W 2025 roku mija 1700. rocznica I Soboru Ekumenicznego w Nicei, podczas którego nie tylko zdefiniowano dogmat trynitarny, ale i ustalono datę obchodzenia Wielkanocy.
W ewangelicko-reformowanym kościele św. Lebuina w Deventer odbyła się uroczysta konsekracja nowego arcybiskupa Utrechtu Bernda Walleta. Półtora roku po wyborze przez metropolitalną kapitułę nowy abp Utrechtu i jednocześnie zwierzchnik holenderskich starokatolików oraz przewodniczący Konferencji Biskupów Unii Utrechckiej mógł zostać konsekrowany i następnie objąć swoją katedrę w Utrechcie.
Nie zamykajmy Mateczki w grobowcu i sentymentach, ale jeśli chcemy ją godnie upamiętnić poczujmy Jej miłość do i dla Pana Jezusa, nie lękajmy się poświęcenia, nie bójmy się trudnych pytań o nas samych, naszą duchowość, nasz Kościół i ten świat – mówił Biskup Naczelny Kościoła Starokatolickiego Mariawitów bp M. Karol Babi w Płocku podczas centralnych obchodów Wniebowzięcia NMP, poświęcenia Świątyni Miłosierdzia i Miłości oraz w 100. rocznicę śmierci św. M. Franciszki Kozłowskiej, założycielki mariawityzmu.
Intronizacja nowego prawosławnego metropolity Czarnogóry i Przymorza Joanicjusza, która miała miejsce 5 września w monasterze w Cetyni oraz towarzyszące jej napięcia są świadectwem bardzo mocnego uwikłania niektórych społeczeństw prawosławnych w plemienne konflikty polityczne. Uwikłanie to bywa nieraz tak silne, że zupełnie przesłania fundamentalny sens życia chrześcijańskiego oraz posługi biskupiej.
W Serbskiej Cerkwi Prawosławnej nastąpiła pokoleniowa zmiana warty. Po raz pierwszy jej patriarchą został biskup urodzony po II wojnie światowej, który w dojrzałe życie wchodził w momencie rozpadu Jugosławii. Ale też hierarcha, który przez ostatnie lata kierował metropolią prawosławną w sąsiedniej Chorwacji i Słowenii, wchodzących, w przeciwieństwie do Serbii, w skład Unii Europejskiej.
Od wielu lat w Kościele ewangelicko-reformowanym w Polsce trwa spór o kierunek, w jakim ma zmierzać reformowana jednota w Polsce. Niegdyś wyznanie to było dominującą tradycją protestancką w Polsce. Dziś jego aktywność wykraczająca poza niedzielne nabożeństwa ograniczona jest właściwie do zborów w Zelowie i w Warszawie. W stołecznej parafii proboszczem od 2009 roku jest ks. Michał Jabłoński, któremu wytoczono proces dyscyplinarny m. in. za nadużycia liturgiczne i podejmowanie nieuprawnionych decyzji administracyjnych.
Poważne problemy ze skandalami obyczajowymi ma nie tylko Kościół rzymskokatolicki, a właściwie wszystkie wyznania. Jednak szczególną uwagę przyciągają te wspólnoty, których znakiem rozpoznawczym jest kult jednostki, doktrynalny fundamentalizm, moralizatorstwo i rygoryzm wobec przemian społeczno-kulturowych. Przykładem są afery seksualne, jakie poruszyły środowiskiem ewangelikalnym głównie w USA i w Australii.
Jeszcze do niedawna żyłem w przekonaniu, że sprzeciw wobec działań polskiego rządu na naszej granicy z Białorusią, wobec uciszania opinii publicznej za pomocą stanu wyjątkowego – że postawa buntu wobec takich działań, jest oczywista dla chrześcijanina, szczególnie dla ewangelika.
Od kilku dni gruzińskie społeczeństwo żyje skandalem związanym z wyciekiem tajnego dossier na temat ważnych osób w państwie, w tym kleru Gruzińskiej Cerkwi Prawosławnej. Były pracownik służb specjalnych SSD miał udostępnić w sieci informacje, jakie bezpieka miała zbierać od 2014 roku na temat znaczących postaci życia publicznego – decydentów w Cerkwi, opozycji, organizacji pozarządowych, dziennikarzy i wielu innych.
Po atakach na świętujących Chanukę żydów w domu nowojorskiego rabina oraz po zamachu na modlących się chrześcijan z ewangelikalnej wspólnoty West Freeway Church of Christ w Teksasie, naczelny rabin Polski Michael Schudrich zaprosił na 31 grudnia na modlitwę w Synagodze Nożyków. Wzięli w niej udział również chrześcijanie, w tym bp Jerzy Samiec, zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego, oraz ks. dr Andrzej Tulej z Papieskiej Wydziału Teologicznego w Warszawie.
Po apelu premiera Benjamina Netanyahu do europejskich Żydów, aby emigrowali do Izraela, głos zabrał naczelny rabin Danii Jair Melchior.
Chrześcijanka Asia Bibi, która spędziła osiem lat w więzieniu z wyrokiem śmierci za rzekome bluźniercze wypowiedzi przeciwko prorokowi Mahometowi, wyjdzie na wolność. Szczęśliwie nie została zapomniana przez społeczność na świecie i wreszcie uwolniona przez Sąd Najwyższy z zarzutu bluźnierstwa oraz z ciążącego na niej wyroku śmierci.
Były gubernator Dżakarty Basuki Tjahaja Purnama został skazany za bluźnierstwo na dwa lata pozbawienia wolności. Jako chrześcijanin miał się dopuścić kpin z Koranu, gdy w trakcie kampanii wyborczej odniósł się do wersów używanych przez jego przeciwników politycznych. Ci używali ich do przekonywania muzułmanów do nieoddawania głosów na „niewiernego”.
Każde chrześcijańskie święto – bez względu na to, czy je lubimy czy nie – przypomina o naszym powołaniu, kierunku, w którym powinniśmy patrzeć i który tak często ucieka z pola widzenia. Święto Narodzenia Pańskiego jest o tyle trudne, bo jest przygniecione czy wręcz zasypane stertą rzeczy przyziemnych i ulotnych jak oddech.
Odrzuca nie tylko dziewicze narodzenie Jezusa, realność cudów opisanych w Piśmie Świętym czy tradycyjnie ujęte zmartwychwstanie Jezusa, za co w 1991 roku odebrano mu prawo nauczania teologii katolickiej, a rok później nałożono suspensę. Jest pacyfistą, przeciwnikiem własności prywatnej, a chrześcijaństwo uważa za terapię, uwalniającą człowieka od lęku. Mowa o Eugenie Drewermannie, byłym księdzu i teologu, który właśnie skończył 80 lat.
Jeszcze do niedawna żyłem w przekonaniu, że sprzeciw wobec działań polskiego rządu na naszej granicy z Białorusią, wobec uciszania opinii publicznej za pomocą stanu wyjątkowego – że postawa buntu wobec takich działań, jest oczywista dla chrześcijanina, szczególnie dla ewangelika.
Szerokim echem odbił się wywiad ministra Przemysława Czarnka dla Radia Wrocław ws. nauczania religii i różnych obliczy katolicyzmu w Polsce z mocnym, antyprotestanckim przytupem. Polityk PiS, kierujący Ministerstwem Edukacji i Nauki mówiąc o ks. Adamie Bonieckim (Tygodnik Powszechny), nie tylko wykluczył go z Kościoła (rzymsko)katolickiego, ale i oplakietkował mianem „jakiegoś kościoła neoprotestanckiego.”
Jak co roku parę myśli, ale tym razem już po zakończeniu, niezwykłego, bo pandemicznego Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Niestety, nie mogę odwołać spostrzeżeń z minionego roku, ale odnoszę wrażenie, że pandemia właściwie niewiele zmieniła, a raczej odsłoniła, może, poza tym, że utyskiwanie duchownych różnych wyznań na „wojujący ateizm i sekularyzację” bywa głośniejsze, a czasem wręcz nieznośne.
