“Niewidzialni chrześcijanie” w Ziemi Świętej

Według ofi­cjal­nych sta­ty­styk odse­tek chrze­ści­jan w Zie­mi Świę­tej cią­gle się zmniej­sza. Tym­cza­sem poja­wia­ją się opi­nie o ist­nie­niu znacz­nej licz­by chrze­ści­jan, któ­rzy nie są uwzględ­nie­ni w statystykach.Są nimi­Ży­dzi, wyzna­ją­cy chrze­ści­jań­stwo. Według spe­cja­list­ki od poli­ty­ki bli­skow­schod­niej, Eli­sy Pin­na, moż­na nazwać ich “nie­wi­dzial­ny­mi chrze­ści­ja­na­mi.” Więk­szość z nich przy­by­ła do Izra­ela z ponad milio­nem emi­gran­tów z Rosji i Ukra­iny w latach 1989–1993.

Doko­na­ne w 1999 r. bada­nia wyka­za­ły, że z oko­ło 86 tysię­cy ankie­to­wa­nych emi­gran­tów, aż 53 pro­cent z nich, zgod­nie z pra­wem, nie mogło­by zostać uzna­nych za Hebraj­czy­ków. Kato­lic­cy i pra­wo­sław­ni hie­rar­cho­wie przy­pusz­cza­ją, że pod­czas ostat­niej fali emi­gra­cji mogło przy­być do Izra­ela ponad 400 tysię­cy nie­za­re­je­stro­wa­nych chrze­ści­jan.

Tym­cza­sem rząd izra­el­ski sta­ra się zaasy­mi­lo­wać tych emi­gran­tów, na co wspól­no­ta chrześcijańska,odpowiedziała kam­pa­nią reewan­ge­li­za­cyj­ną. Tyl­ko Kościół Rzym­sko­ka­to­lic­ki posłał do Izra­ela 10 księ­ży potra­fią­cych posłu­gi­wać się języ­ka­mi rosyj­skim i ukra­iń­skim.