Anglikanie i luteranie coraz bliżej

Czy moż­li­wa jest peł­na komu­nia mię­dzy wszyst­ki­mi Kościo­ła­mi angli­kań­ski­mi i lute­rań­ski­mi? Mię­dzy inny­mi to pyta­nie zada­wa­li sobie dzia­ła­cze ruchu eku­me­nicz­ne­go, uczest­ni­czą­cy w dorocz­nym Spo­tka­niu Gene­ral­nym Towa­rzy­stwa Angli­kań­sko-Lute­rań­skie­go, jakie odby­ło się w lon­dyń­skiej kate­drze św. Paw­ła.

Ks. Sven Oppe­ga­ard, przed­sta­wi­ciel Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej stwier­dził, że ugo­dy zawie­ra­ne mię­dzy angli­ka­na­mi i lute­ra­na­mi są “naj­bar­dziej wszech­stron­ne i kon­kret­ne spo­śród wszyst­kich poro­zu­mień zawie­ra­nych w ramach ruchu eku­me­nicz­ne­go”. Jego zda­niem wykra­cza­ją one dale­ko poza wza­jem­ne roz­po­zna­nie, gdyż sku­pia­ją się tak­że na codzien­nym życiu, dzie­le­niu wia­ry oraz zaan­ga­żo­wa­niu w gło­sze­nie i życie litur­gicz­ne.

Wie­leb­ny Gre­go­ry Came­ron, Dyrek­tor ds Eku­me­nicz­nych i Teo­lo­gicz­nych Stu­diów Biu­ra Wspól­no­ty Angli­kań­skiej, nie szczę­dził słów miłych lute­rań­skie­mu uchu. Stwier­dził, że w zwia­sto­wa­niu Sło­wa i admi­ni­stro­wa­niu sakra­men­ta­mi, oby­dwa wyzna­nia roz­po­zna­ją w sobie na wza­jem Chry­stu­sa. Zarów­no angli­ka­nie, jak i lute­ra­nie dzie­lą wspól­ną wia­rę w fun­da­men­ty chrze­ści­jań­stwa. Dzie­je się tak nawet wte­dy, kie­dy wystę­pu­ją na tym polu nie­wiel­kie róż­ni­ce. Dodał, że anglia­nie są zaan­ga­żo­wa­ni w dia­log z lute­ra­na­mi na całym świe­cie i dla roz­wo­ju tego dia­lo­gu są goto­wi na pew­ne zmia­ny.

Ks. Came­ron zadał też pyta­nie doty­czą­ce lute­rań­skie­go rozu­mie­nia epsko­pa­li­zmu. Histo­rycz­ny epi­sko­pa­lizm jest kwe­stią nader istot­ną dla Kościo­łów angli­kań­skich, tym­cza­sem w samej Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej ist­nie­je sil­ne zróż­ni­co­wa­nie w rozu­mie­niu jego zna­cze­nia.

W spo­tka­niu, obok stro­ny angli­kań­skiej i lute­rań­skiej, wziął udział David Car­ter, bry­tyj­ski teo­log meto­dy­stycz­ny.