Anglikanie i zwyrodnienia kapitalizmu

W ubie­głym tygo­dniu dwóch naj­wyż­szej ran­gi zwierzch­ni­ków Kościo­ła Anglii potę­pi­ło nie­któ­re prak­ty­ki finan­so­we, a przede wszyst­kim “krót­ką sprze­daż akcji”. Arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry Rowan Wil­liams żądał cał­ko­wi­te­go zaka­za­nia prak­ty­ki short-sel­lin­gu, nato­miast arcy­bi­skup Yor­ku John Sen­ta­mu nazwał finan­si­stów, któ­rzy sto­so­wa­li prak­ty­ki dum­pin­go­we “ban­ko­wy­mi roz­bój­ni­ka­mi”. Od razu pod­nio­sły się jed­nak gło­sy, że arcy­bi­sku­pi kry­ty­ku­ją coś z cze­go Kościół Anglii sam korzy­stał.

Pod adre­sem Kościo­ła Anglii padły oskar­że­nia, że wyko­rzy­sty­wał “short-sel­ling”, by mak­sy­ma­li­zo­wać zyski z inwe­sty­cji war­to­ści 5 bilio­nów fun­tów.

Obaj arcy­bi­sku­pi zosta­li wręcz oskar­że­ni o hipo­kry­zję, gdyż wzy­wa­jąc do ści­ślej­szych regu­la­cji ryn­ku nie popa­trzy­li na wła­sne podwór­ko. Kry­ty­cy zwró­ci­li też uwa­gę, że Kościół posia­da udzia­ły w kor­po­ra­cjach prze­my­słu naf­to­we­go i gór­ni­cze­go. Jego docho­dy pocho­dzą więc ze spe­ku­la­cji na cenach ropy naf­to­wej, zło­ta i mie­dzi. A do chwi­li kry­zy­su dla Kościel­nych Komi­sa­rzy zaj­mu­ją­cych się finan­sa­mi Kościo­ła Anglii naj­waż­niej­sze nie było inwe­sto­wa­nie w spół­dziel­cze, przy­ja­zne ludziom i śro­do­wi­sku, ale przy­no­szą­ce mniej­sze zyski przed­się­wzię­cia lecz wyso­ka sto­pa zysku.

Kościół Anglii zaprze­czył jed­nak­że, że tole­ro­wał wąt­pli­we prak­ty­ki. Rzecz­nik Kościo­ła zapew­nił, że o wszyst­kich decy­zjach inwe­sty­cyj­nych była infor­mo­wa­na Ethi­cal Inve­st­ment Advi­so­ry Gro­up.