Brazylijczyk sekretarzem stanu w Watykanie?

Powo­łu­jąc się na dobrze poin­for­mo­wa­ne źró­dło waty­kań­skie, argen­tyń­ska gaze­ta „Cla­rín” poda­ła do publicz­nej wia­do­mo­ści, że na liście, z któ­rej papież­Be­ne­dykt XVI wybie­rze przy­szłe­go Sekre­ta­rza Sta­nu (“pre­mie­ra” Waty­ka­nu i zara­zem njważ­niej­szą oso­bę kurii waty­kań­skiej), poja­wił się nowy, bar­dzo poważ­ny kan­dy­dat, arcy­bi­skup Salva­do­ru i pry­mas Bra­zy­lii, kar­dy­nał Geral­do Majel­la Agne­lo (71 lat).

Przy­pusz­cza się, że nową eki­pę wyso­kie­go szcze­bla, któ­ra będzie mu towa­rzy­szy­ła pod­czas pon­ty­fi­ka­tu, papież Bene­dykt XVI ogło­si w listo­pa­dzie. Jak się mówi, papież uwa­ża, że z powo­du dłu­gie­go pon­ty­fi­ka­tu Jana Paw­ła II, któ­ry bar­dziej zaj­mo­wał się duszp­ster­stwem i ewan­ge­li­za­cją, ani­że­li wła­dzą, kuria waty­kań­ska cier­pi na „cięż­ką atro­fię”, zbyt bar­dzo roz­cią­ga­jąc i pogłę­bia­jąc swo­ją wła­dzę w Koście­le.

Bra­zy­lij­ski pry­mas ma duże doświad­cze­nie dusz­pa­ster­skie (takich bisku­pów nazy­wa się „bisku­pa­mi z oko­pów”), ale rów­nież w cią­gu ośmiu lat­pra­co­wał w kurii waty­kań­skiej, będąc człon­kiem sekre­ta­ria­tu Kon­gre­ga­cji do spraw Kul­tu Boże­go i Sakra­men­tów.

Paweł VI mia­no­wał dzi­siej­sze­go kar­dy­na­ła Geral­do Majel­la Agnel­lo bisku­pem Tole­do, stan Para­na, jesz­cze w 1978 r. W 1982 r. papież Jan Paweł II mia­no­wał go arcy­bi­sku­pem Lon­dri­na, w tym samym sta­nie Para­na (zna­nym z licz­nych potom­ków pol­skich emi­gran­tów). W 1991 r. został prze­nie­sio­ny do pra­cy w Kurii waty­kań­skiej. W 1992 r. towa­rzy­szył papie­żo­wi w podró­ży do San­to Domin­go, gdzie Jan Paweł II prze­wod­ni­czył Gene­ral­nej Kon­fe­ren­cji Laty­no­ame­ry­kań­skich Epi­sko­pa­tów. W maju 1999 r. został mia­no­wa­ny zastęp­cą pre­zy­den­ta CELAM, czy­li Laty­no­ame­ry­kań­skiej Rady Epi­sko­pal­nej. Mie­siąc wcze­śniej papież uczy­nił go arcy­bi­sku­pem Sal­wa­do­ru, a 21 lute­go 2001 r. kar­dy­na­łem.

Przed wybo­rem Bene­dyk­ta XVI na papie­ża, dzien­ni­karz „Cla­rín” w Bra­zy­lii prze­pro­wa­dził wywiad z kar­dy­na­łem Majel­lą, pod­czas któ­re­go ten powie­dział: „Jeśli Kościół nie zwią­że się głę­bo­ko z tymi, któ­rzy w tym świe­cie cier­pią, to on sam zosta­nie uka­ra­ny”. Według nie­go, świat znaj­du­je się w okre­sie szyb­kiej prze­mia­ny, ale zara­zem żyje w ego­iź­mie, indy­wi­du­aliź­mie i odczu­wa brak bra­ter­stwa, więc nowy papież powi­nien wziąć to pod uwa­gę. Kar­dy­nał jest uzna­wa­ny za kon­ser­wa­ty­stę co do dok­try­ny, a zara­zem za postę­po­we­go, gdy cho­dzi o spra­wy spo­łecz­ne.

Inny­mi kan­dy­da­ta­mi na miej­sce 77 let­nie­go kar­dy­na­ła Ange­lo Soda­no (nie­któ­rzy twier­dzą, że być może pozo­sta­nie on na dotych­cza­so­wym sta­no­wi­sku przez jesz­cze rok) są: argen­tyń­ski kar­dy­nał Jor­ge Ber­go­glio, arcy­bi­skup Genui – kar­dy­nał Tar­ci­sio Ber­to­ne, patriar­cha Wene­cji – kar­dy­nał Ange­lo Sco­la, aktu­al­ny „kanc­lerz” Kościo­ła – arcy­bi­skup Gio­van­ni Lajo­lo, kar­dy­nał Cre­scen­zo Sepe (stoi na cze­le Kon­gre­ga­cji do spraw Ewan­ge­li­za­cji Ludów; na jego miej­sce został­by powo­ła­ny, według dzien­ni­ka­rzy „Cla­rín”, indyj­ski kar­dy­nał z Bom­ba­ju, Ivan Dias). Taki wybór kar­dy­na­ła z Argen­ty­ny lub Bra­zy­lii na Sekre­ta­rza Sta­nu Waty­ka­nu, a Indyj­czy­ka na zarzą­dza­nie daw­ną „Pro­pa­gan­da Fide”, mogło­by być waż­nym posu­nię­ciem papie­ża Bene­dyk­ta XVI, aby dopu­ścić do gło­su przed­sta­wi­cie­li Trze­cie­go Świa­ta, któ­rzy są bar­dziej wraż­li­wy na spra­wy spo­łecz­ne, ani­że­li hie­rar­cho­wie z Euro­py, któ­rzy z kolei sku­pia­ją się głów­nie na spra­wach czy­sto dok­try­nal­nych.