Cerkiew w Katyniu

Decy­zję o wybu­do­wa­niu w Katy­niu cer­kwi-pomni­ka, pod wezwa­niem Zmar­twych­wsta­nia Chry­stu­sa, któ­ra mia­ła­by upa­mięt­niać wszyst­kich zamor­do­wa­nych tam pra­wo­sław­nych — pod­jął w tym roku patriar­cha Moskwy i Wszech­ru­si Cyryl. W miej­scu tym zamor­do­wa­no mię­dzy inny­mi wynie­sio­ne­go na ołta­rze arcy­bi­sku­pa smo­leń­skie­go Sera­fi­na.

Został on rozstrzelany(wraz z 77 inny­mi oso­ba­mi, wśród któ­rych było ośmiu innych duchow­nych) 8 grud­nia 1937 roku. Następ­ne­go dnia sowiec­cy opra­cy zamor­do­wa­li 101 osób, w tym 20 duchow­nych. Mor­dy trwa­ły cały gru­dzień, dzień i noc, a 5 stycz­nia zabi­ja­no już oko­ło 180 osób dzien­nie. I choć od tych dra­ma­tycz­nych wyda­rzeń minę­ło już dobrze ponad 70 lat, to listy zamor­do­wa­nych w ten spo­sób wciąż nie są kom­plet­ne.

Obok świą­ty­ni ku czci ofiar mia­ło­by powstać muzeum, w któ­rym przy­po­mnia­no by ofia­ry, a tak­że przed­sta­wio­no ska­lę prze­śla­do­wań ludzi wie­rzą­cych w Związ­ku Sowiec­kim. Arcy­bi­skup Smo­leń­ska pla­nu­je tak­że powo­ła­nie przy świą­ty­ni spe­cjal­ne­go insty­tu­tu, któ­ry miał­by badać prze­śla­do­wa­nia chrze­ści­jan w ZSRS.

Komen­tarz

Ta nie­obec­na w pol­skich mediach wia­do­mość, jest dla dla pol­sko-rosyj­skie­go pojed­na­nia o wie­le waż­niej­sza, niż gesty Puti­na i Mie­dwie­die­wa czy zapew­nie władz. Pojed­na­nie naszych naro­dów musi się bowiem opie­rać na praw­dzie. A ta jest taka, że ofia­ra­mi cze­ki­stów (o bar­dzo róż­nych pocho­dze­niu naro­do­wym, co war­to przy­po­mi­nać) byli Rosja­nie. I im szyb­ciej oni sami sobie to uświa­do­mią, im szyb­ciej poli­czą wła­sne ofia­ry, im moc­niej je upa­mięt­nią i uczczą (tak­że przez budo­wa­nie świą­tyń), tym lepiej. A modli­twa nad gro­ba­mi ofiar tego same­go sata­nicz­ne­go sys­te­mu będzie łączyć i zbli­żać nas do jed­no­ści. Już nie tyl­ko w modli­twie za zmar­łych, ale w peł­nej jed­no­ści obu płuc chrze­ści­jań­stwa, i peł­nym pojed­na­niu dwóch sło­wiań­skich naro­dów, bar­dzo moc­no dotknię­tych przez histo­rię.

Dla­te­go pro­szę wszyst­kich o modli­twę za to dzie­ło, a jeśli ktoś może i chce to rów­nież o jego wspar­cie finan­so­we. Nasi ofi­ce­ro­wie są już tam god­nie upa­mięt­nie­ni. Teraz przy­szedł czas na upa­mięt­nie­nie ofiar rosyj­skich, ukra­iń­skich, bia­ło­ru­skich itd. itp. I nie widzę powo­dów, byśmy nie mie­li w tym brać udzia­łu.