Czy będzie jedność w rosyjskim Prawosławiu?
- 25 czerwca, 2004
- przeczytasz w 2 minuty
Rozpoczęły się dyskusje między reprezentantami Patriarchatu Moskiewskiego oraz Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej za Granicą dotyczące przyszłości wzajemnych relacji. Zwany też Kościołem Prawosławnym na Wygnaniu, Kościołem Synodalnym lub, z angielska Russian Orthoidox Church Outside Russia (skąd używany często skrót jego nazwy ROCON), Kościół Prawosławny za Granicą sięga swą swoją historią 1920 roku, kiedy to ówczesny patriarcha Moskwy, abp Tichon, w obawie, że rozwój działalności bolszewików […]
Rozpoczęły się dyskusje między reprezentantami Patriarchatu Moskiewskiego oraz Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej za Granicą dotyczące przyszłości wzajemnych relacji.
Zwany też Kościołem Prawosławnym na Wygnaniu, Kościołem Synodalnym lub, z angielska Russian Orthoidox Church Outside Russia (skąd używany często skrót jego nazwy ROCON), Kościół Prawosławny za Granicą sięga swą swoją historią 1920 roku, kiedy to ówczesny patriarcha Moskwy, abp Tichon, w obawie, że rozwój działalności bolszewików doprowadzi do zerwania więzi pomiędzy diecezjami Kościoła Prawosławnego, pozwolił na utworzenie tymczasowych niezależnych struktur prawosławnego Kościoła Rosji.
Istotnym wydarzeniem w dziejach Cerkwi zagranicznej był synod w Sremskich Karlowcach (Jugosławia) na początku lat 20-tych ubiegłego wieku. Zwierzchnikiem ROCOR został wtedy bp Antoni Chrapowicki. Rozwój sytuacji politycznej w Rosji oraz relacji państwo-cerkiew w ZSRR doprowadził do usamodzielnienia się struktury zagranicznej oraz, niestety, sprzyjał wrogiemu nastawieniu do siebie nawzajem obu wspólnot kościelnych. W XX wieku pojedyncze grupy prawosławnych Rosjan spoza ZSRR wracały jednak na przysłowiowe „łono” Kościoła-Matki.
Jak informuje agencja ITAR-TASS, rozmowy między uczestnikami spotkania, wśród nich metropolity Kościoła zagranicznego Laurusa (na zdjęciu), przedstawiciela prawosławnego Kościoła niemieckiego, Marka oraz Francji, Innocentego, dotyczą między innymi tematu stosunku państwo-Kościół, relacji z Kościołami nie-prawosławnymi, kanonicznych warunków jedności eucharystycznej oraz o statusu ROCOR jako samodzielnej jednostki administracyjnej Kościoła Prawosławnego.
Pracy specjalnej Komisji przewodniczy bp Innocenty z Kościoła Prawosławnego we Francji. Rezultaty prac Komisji zostaną rozpatrzone przez dwie niezależne komisje obu Kościołów.