Dawnych podróży (papieskich) czar

Obec­ny papież wyjeż­dża z Waty­ka­nu zde­cy­do­wa­nie rza­dziej niż poprzed­ni. Papie­skie wizy­ty są krót­sze i bar­dziej sku­pio­ne wokół jed­ne­go celu. To nie jedy­ne róż­ni­ce w sto­sun­ku do “daw­nych, dobrych cza­sów”, jakie wymie­nia kore­spon­dent BBC w Rzy­mie David Wil­ley. Z papie­żem Janem Paw­łem II podró­żo­wa­ło zawsze wie­lu dzien­ni­ka­rzy, a prze­lot samo­lo­tem był oka­zją do bar­dziej swo­bod­nych kon­tak­tów z papie­żem, któ­ry czę­sto odwie­dzał dzien­ni­ka­rzy i pro­wa­dził z nimi swo­bod­ne poga­węd­ki.

W cza­sie ostat­niej podró­ży do Walen­cji Bene­dykt XVI poja­wił się na chwi­lę w prze­dzia­le dzien­ni­kar­skim, by wygło­sić krót­kie oświad­cze­nie na temat celu wizy­ty w Hisz­pa­nii. Papież Rat­zin­ger nie odcho­dzi pod­czas wizyt od zapla­no­wa­nych punk­tów pro­gra­mu. W Hisz­pa­nii, w któ­rej jest wie­le wspa­nia­łych i sta­rych kościo­łów, odwie­dził jedy­nie kate­drę w cen­trum Walen­cji. Trud­niej też o kon­takt z papie­ską świ­tą.

Za cza­sów piel­grzy­mek Jana Paw­ła ludzie towa­rzy­szą­cy papie­żo­wi byli zakwa­te­ro­wa­ni w tym samym hote­lu, co dzien­ni­ka­rze. Spo­tka­nie w win­dzie z waty­kań­skim sekre­ta­rzem sta­nu mogło się zda­rzyć każ­de­mu dzien­ni­ka­rzo­wi obsłu­gu­ją­ce­mu wizy­tę. Obec­nie kar­dy­na­ło­wie i bisku­pi towa­rzy­szą­cy papie­żo­wi są odse­pa­ro­wa­ni od resz­ty.