Deficyt zakonników w Hiszpanii

Coraz trud­niej zna­leźć w Hisz­pa­nii kan­dy­da­ta do męskie­go lub żeń­skie­go zgro­ma­dze­nia zakon­ne­go. Zda­je się, że licz­ba księ­ży die­ce­zjal­nych, po latach spad­ku, wresz­cie zaczy­na się sta­bi­li­zo­wać, ale stan liczeb­ny męskich zgro­ma­dzeń zakon­nych jest coraz gor­szy. Tyl­ko w ostat­nich czte­rech latach (2000 – 2004) licz­ba zakon­ni­ków zmniej­szy­ła się z 16618 do 13010 osób, co wska­zu­je na 21,7 pro­cent mniej zakon­ni­ków.

W 2004 r. było o 427 mniej wspól­not zakon­nych, ani­że­li przed czte­re­ma laty, czy­li o 5,68 pro­cent mniej. Sytu­acja wśród zgro­ma­dzeń żeń­skich jest znacz­nie lep­sza. W tym samym cza­sie licz­ba zakon­nic w Hisz­pa­nii ule­gła zmniej­sze­niu tyl­ko o 4,42 pro­cent, czy­li z 50831 do 48585 zakon­nic. Do tej licz­by trze­ba dodać jesz­cze 13 tysię­cy zakon­ni­ków i zakon­nic zgro­ma­dzeń kon­tem­pla­tyw­nych.

War­to jesz­cze dodać, że więk­szość ubyt­ków w zgro­ma­dze­niach zakon­nych mia­ło miej­sce z powo­du śmie­ci i nie z powo­du odejść, bowiem śred­nia wie­ku zakon­ni­ków w Hisz­pa­nii ule­gła znacz­ne­mu zwięk­sze­niu.

Naj­więk­sze stra­ty ponio­sły zgro­ma­dze­nia żyją­ce życiem aktyw­nym, zwłasz­cza zaj­mu­ją­ce się naucza­niem i mło­dzie­żą. Tym­cza­sem wśród zgro­ma­dzeń żeń­skich naj­więk­sze stra­ty ponio­sły Cór­ki Ser­ca Maryi, któ­re w tym samym cza­sie ule­gły liczeb­nej reduk­cji aż o poło­wę; Czar­ne Damy, któ­re ule­gły­stra­ci­ły 45 pro­cent sióstr i Cór­ki Miło­sier­dzia, któ­rych licz­ba zmniej­szy­ła się o 38 pro­cent.

Ist­nie­ją jed­nak zgro­ma­dze­nia, któ­re wprost prze­ciw­nie, zwięk­szy­ły swo­ją liczeb­ność. Naj­bar­dziej zadzi­wia wzrost liczeb­ny Misjo­na­rek Miło­sier­dzia od Mat­ki Tere­sy z Kal­ku­ty, któ­rych licz­ba w Hisz­pa­nii w cią­gu ostat­nich 30 lat wzro­sła aż o 463 pro­cent.