Ewangelia: luteranie Czukczom

Moskiew­skie stu­dio Luthe­ran Hour Mini­stries, wraz z Insty­tu­tem Tłu­ma­cze­nia Biblii pod­ję­ło się ambit­ne­go zada­nia. Wspól­ny­mi siła­mi insty­tu­cje te prze­tłu­ma­czy­ły Ewan­ge­lię Św. Łuka­sza na… język Czuk­czów. W tej chwi­li trwa nagry­wa­nie tek­stu na kase­tach audio.

Język czu­kij­ski nale­żą do gru­py pale­oazja­tyc­kich. Jego pisa­na wer­sja powsta­ła dopie­ro w latach 30. ubie­głe­go wie­ku. Tłu­ma­cze­nie Ewan­ge­lii oka­za­ło się nie lada wyzwa­niem i trwa­ło aż 10 lat. Tłu­ma­cze musie­li bowiem opra­co­wać całą biblij­ną ter­mi­no­lo­gię w języ­ku czu­kij­skim. Już za kil­ka tygo­dni Czuk­cze usły­szą Sło­wo Boże we sła­snym języ­ku.

Czuk­cze zamiesz­ku­ją Pół­wy­sep Czu­koc­ki, Wyspę Wran­gla, Góry Koriac­kie, Kołym­skie oraz Nizi­nę Ana­dyr­ską na obsza­rze Czu­koc­kie­go Okrę­gu Naro­do­wo­ścio­we­go (pół­noc­ny wschód azja­tyc­kiej czę­ści Rosji). Zie­mie te zasie­dlo­ne zosta­ły już w pale­oli­cie. Od XVIII wie­ku nale­żą do Rosji. Przez wie­ki Czuk­cze pro­wa­dzi­li koczow­ni­czy tryb życia. Hodo­wa­li reni­fe­ry i zaj­mo­wa­li się łowiec­twem. Osia­dły tryb życia zaczę­li pro­wa­dzić pod naci­skiem władz radziec­kich. Ich tra­dy­cyj­ny sys­tem spo­łecz­ny opie­ra się na zasa­dach patriar­chal­no-rodo­wych.