Fatalna kondycja finansowa Światowej Federacji Luterańskiej

W dniach 1–7 wrze­śnia ma miej­sce spo­tka­nie Rady Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej w Gene­wie, w Szwaj­ca­rii. Skarb­nik tej orga­ni­za­cji, Peter Stoll, ostrzegł, że jeśli sytu­acja finan­so­wa orga­ni­za­cji nie ule­gnie popra­wie, to Rada będzie zmu­szo­na do przy­ję­cia suro­we­go pro­gra­mu oszczęd­no­ści, w tym do ogra­ni­cze­nia dotych­cza­so­wych pro­gra­mów dzia­łal­no­ści i do reduk­cji ilo­ści pra­cu­ją­cych w niej osób.

Rok 2003 przy­niósł orga­ni­za­cji 552 tysią­ce dola­rów defi­cy­tu, któ­ry został pokry­ty z fun­du­szu rezer­wy. Stoll jed­nak ostrzegł, że nie moż­na cią­gle się­gać do fun­du­szu, gdyż ten osią­gnął już naj­niż­szą swo­ją sumę 6,4 milio­nów dola­rów i sprze­ci­wia się zasa­dom funk­cjo­no­wa­nia samej Świa­to­wej Fede­ra­cji Lute­rań­skiej, któ­ra ma się utrzy­my­wać zwięk­sza­jąc stop­nio­wo posia­da­ną rezer­wę fun­du­szy, a nie ją zmniej­sza­jąc.

Stoll wska­zał na przy­czy­ny takie­go sta­nu rze­czy winiąc kry­zys, któ­ry prze­cho­dzą Kościo­ły tzw. Pierw­sze­go Świa­ta, wpro­wa­dze­nie w życie w nie­któ­rych kra­jach Euro­py nowych poli­tyk reduk­cji pła­ce­nia podat­ków oraz nie­pła­ce­nie przez wie­le Kościo­łów lute­rań­skich, człon­ków ŚFL, przy­ję­tych przez nie corocz­nych zobo­wią­zań finan­so­wych wobec orga­ni­za­cji. Podał rów­nież kil­ka pro­po­zy­cji wyj­ścia z kry­zy­su i wska­zał na fakt, że gdy­by wszyst­kie Kościo­ły, człon­ko­wie ŚFL, zapła­ci­ły swo­ją tego­rocz­ną skład­kę, to by otrzy­ma­no dodat­ko­wo 700 tysię­cy szwaj­car­skich fran­ków (570 tys. dola­rów).

W celu więk­szych oszczęd­no­ści zapro­po­no­wa­no, aby: spo­tka­nia Rady mia­ły miej­sce co 14 – 18 mie­się­cy, a nie, jak dotych­czas, raz raz w roku; zmniej­szyć koszt zgro­ma­dzeń gene­ral­nych, gdyż to z 2003 r. w Win­ni­peg kosz­to­wa­ło 2,5 milio­nów dola­rów ame­ry­kań­skich; zmniej­szyc kosz­ty zwią­za­ne z tłu­ma­cze­nia­mi i inter­pre­ta­cja­mi, co jed­nak spo­tka­ło się z ostrą reak­cją przed­sta­wi­cie­li kra­jów Ame­ry­ki Połu­dnio­wej i USA, któ­rzy sprze­ci­wiw­li się, aby język hisz­pan­ski został w ŚFL zigno­ro­wa­ny. Wła­śnie z powo­dów oszczęd­no­ścio­wych robo­cze spo­tka­nia wrze­śnio­wej Rady ŚFL w pierw­szych dniach jej trwa­nia były prze­pro­wa­dzo­ne wyłącz­nie po nie­miec­ku i angiel­sku. Mówio­no rów­nież o moż­li­wo­ści prze­nie­sie­nia sie­dzi­by ŚLF z Gene­wy, gdzie kosz­ty życia są bar­dzo wyso­kie.