Habemus episcopum: Ks. Jerzy Samiec — nowym biskupem Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP

Synod Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skie­go w RP, obra­du­ją­cy w Cen­trum Lute­rań­skim w War­sza­wie, doko­nał wybo­ru nowe­go zwierzch­ni­ka, któ­rym w pierw­szej turze został ks. pre­zes Jerzy Samiec, pre­zes Syno­du Kościo­ła i pro­boszcz Para­fii Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skiej w Gli­wi­cach.

Ks. Jerzy Samiec uzy­skał 38 gło­sów, ks. dr Adrian Kor­cza­go 18, a ks. dr Marek J. Uglorz 7.

Nowy biskup Kościo­ła zosta­nie wpro­wa­dzo­ny w urząd 6 stycz­nia 2010 roku w koście­le Świę­tej Trój­cy w War­sza­wie.

Kościół Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­ski (Lute­rań­ski) jest trze­cim co do wiel­ko­ści Kościo­łem chrze­ści­jań­skim w Pol­sce i naj­więk­szym Kościo­łem pro­te­stanc­kim w naszym kra­ju. Liczy ok. 75 tys. wier­nych zgro­ma­dzo­nych w sze­ściu die­ce­zjach. Ponad poło­wa pol­skich lute­ra­nów miesz­ka na Ślą­sku Cie­szyń­skim. Naj­wyż­szym orga­nem wła­dzy usta­wo­daw­czej Kościo­ła jest Synod, któ­ry wybie­ra Kon­sy­storz (wła­dza wykonawcza),Radę Syno­dal­nąi Bisku­pa Kościo­ła, repre­zen­tu­ją­ce­go Kościół na zewnątrz.

Komen­tarz

Decy­zja Syno­du Kościo­ła jest rów­nie jasna, co nie­spo­dzie­wa­na. Ks. Jerzy Samiec uzy­skał wię­cej gło­sów niż pozo­sta­li kan­dy­da­ci razem wzię­ci. Mało kto spo­dzie­wał się, że wybór nowe­go zwierzch­ni­ka Kościo­ła roz­strzy­gnie się już w pierw­szej turze — decy­zja syno­da­łów ozna­cza nie tyl­ko jasne wotum popar­cia dla ks. Jerze­go Sam­ca, któ­ry pod­czas wczo­raj­szej pre­zen­ta­cji kla­row­nie i kon­kret­nie mówił o pro­ble­mach i wizji Kościo­ła, ale jest rów­nież wyraź­nym sygna­łem Syno­duo kie­run­ku Kościo­ła i spo­so­bie roz­wią­zy­wa­nia kon­flik­tów w Koście­le.

Ks. Samiec przy­po­mniał pod­czas wystą­pie­nia, że głów­nym celem Kościo­ła jest “gło­sze­nie Ewan­ge­lii na róż­ne spo­so­by poprzez m.in. misję i ewan­ge­li­za­cję, dia­ko­nię, edu­ka­cję reli­gij­ną i kul­tu­rę.” W kwe­stii lustra­cji ks. Samiec zapo­wie­dział, że z urzę­du sta­nie na cze­le Kole­gium Komi­sji Histo­rycz­nej, co pozwo­li na uspraw­nie­nie jej dzia­ła­nia. Jed­no­cze­śnie sta­now­czo opo­wie­dział się prze­ciw­ko “dzi­kiej lustra­cji”, pod­kre­śla­jąc koniecz­ność poka­za­nia rów­nież hero­icz­nych postaw zarów­no duchow­nych, jak i świec­kich w okre­sie PRL. Mówiąc o spo­so­bach wypeł­nia­nia urzę­du bisku­pa, ks. Samiec pod­kre­ślił, że chce pra­co­wać kole­gial­nie, kła­dąc nacisk na talen­ty i umie­jęt­no­ści zarów­no świec­kich, jak i duchow­nych człon­ków Kościo­ła.

Misja bisku­pa Jerze­go Sam­ca­nie będzie­ła­twa — wyzwań i pro­ble­mów nie bra­ku­je, jed­nak zde­cy­do­wa­ne popar­cie Syno­du daje nowe­mu bisku­po­wi sil­ne wotum zaufa­nia i man­dat w reali­za­cji posta­wio­nych celów. Opadł kurz wybor­czej rywa­li­za­cji — przy­szedł czas na cięż­ką pra­cę. Szczęść Boże!

:: Szcze­gó­ło­wy życio­rys ks. bisku­pa-elek­ta Jerze­go Sam­ca(luteranie.pl)