Historia: luteranizm w Australii — część II

Po zwy­cię­skim zakoń­cze­niu woj­ny z Fran­cją w 1871 roku, kanc­lerz Otto von Bismarck naka­zał odla­nie z bro­ni dzwo­nów dla kościo­łów lute­rań­skich w Euro­pie. Jeden z tych dzwo­nów tra­fił do kościo­ła św. Micha­ła w Hahn­dorf i był uży­wa­ny aż do roku 1946, kie­dy to prze­nie­sio­no go do miej­sco­wej szko­ły lute­rań­skiej. Podob­nie po I woj­nie świa­to­wej, jeden zdo­by­ty we Fran­cji przez Austra­lij­czy­ków nie­miec­ki moź­dzierz (“Minen­wer­fer”), przy­wie­zio­ny został z Euro­py i usta­wio­ny przy głów­nej uli­cy w Hahn­dorf, gdzie stoi do dziś.

Ser­decz­nie zapra­sza­my Czy­tel­ni­ków Eku­me­nicz­nej Agen­cji Infor­ma­cyj­nej Ekumenizm.pl do lek­tu­ry dru­giej czę­ści arty­ku­łu Micha­ła Moni­kow­skie­go pt:Pierw­si, któ­rzy nazwa­li sie­bie Austra­lij­czy­ka­mi.

Kil­ku­od­cin­ko­wy cykl przed­sta­wia histo­rię lute­ra­ni­zmu w Austra­lii na łamach Maga­zy­nu Teo­lo­gicz­ne­go Sem­per Refor­man­da.