Hiszpańscy protestanci nadal prześladowani

Gabi­no Fer­nan­déz Cam­pos (na zdję­ciu), jeden z rzecz­ni­ków Kościo­ła angli­kań­skie­go w Hisz­pa­nii, stwier­dził 9. lip­ca, pod­czas spo­tka­nia „Par­la­men­tu Reli­gii Świa­ta”, że hisz­pań­scy pro­te­stan­ci dalej są dys­kry­mi­no­wa­ni. Według jego słów for­my dys­kry­mi­na­cji pole­ga­ją na „reli­gij­nym fana­ty­zmie, dys­kry­mi­na­cji kon­sty­tu­cyj­nej i sno­bi­zmie poli­tycz­nie popraw­ne­go zacho­wa­nia”.

Pod­czas swo­je­go refe­ra­tu „Pro­te­stan­tyzm w Hisz­pa­nii i jego obo­wią­zek wobec spo­łe­czeń­stwa” wska­zał na począt­ki pro­te­stan­ty­zmu na Pół­wy­spie Pire­nej­skim, w wie­ku XIX, zwią­za­ne z oso­bą Julia Viz­car­ron­da, zało­ży­cie­la sto­wa­rzy­sze­nia wal­czą­ce­go w Hisz­pa­nii prze­ciw nie­wol­nic­twu. Viz­car­ron­da dopro­wa­dził do znie­sie­nia uci­sku na Kubie i w Puer­to Rico.

Według Cam­po­sa pro­te­stan­ci w Hisz­pa­nii mają trud­no­ści z ofi­cjal­nym uzna­niem ich przez wła­dze i spo­łe­czeń­stwo. „Powin­ni zetrzeć z nas brud, któ­rym obrzu­ca­li nas od cza­sów Inkwi­zy­cji, zwłasz­cza , że jeste­śmy tyl­ko mniej­szo­ścią”- rzekł Cam­pos, i dodał, kon­ty­nu­ując swo­ją myśl, że „dopó­ki Kościół kato­lic­ki nie prze­zna­czy do naszej reha­bi­li­ta­cji tyle samo cza­su i ener­gii, co prze­zna­czył, aby nas ska­zać, to raczej nie doj­dzie do zakoń­cze­nia całej spra­wy”. Jako dzia­łal­ność Kościo­łów pro­te­stanc­kich w Hisz­pa­nii wymie­nił ich pra­cę w wię­zie­niach i w wal­ce prze­ciw postę­pu­ją­cej nar­ko­ma­nii. Wytłu­ma­czył rów­nież, że przez pra­cę w zakła­dach kar­nych hisz­pań­scy pro­te­stan­ci powra­ca­ją do miej­sca, w któ­rym wie­lo­krot­nie, w swo­jej minio­nej histo­rii, prze­by­wa­li. Naj­pierw z powo­du Inkwi­zy­cji, potem z powo­du Bur­bo­nów, a w koń­cu pod­czas dyk­ta­tu­ry Fran­co. Dzi­siaj powra­ca­ją tam pro­wa­dzić pra­cę spo­łecz­ną.

Fer­nán­dez Cam­pos wytłu­ma­czył, że w Hisz­pa­nii żyje w przy­bli­że­niu oko­ło 400 tysię­cy pro­te­stan­tów hisz­pań­skich i oko­ło 800 tysię­cy miesz­ka­ją­cych tam Euro­pej­czy­ków i połu­dnio­wo­ame­ry­kań­skich emi­gran­tów, któ­rzy rów­nież są prak­ty­ku­ją­cy­mi pro­te­stan­ta­mi.