Homoseksualizm odrzucony

Arcy­bi­skup Can­ten­bu­ry i inni lide­rzy wspól­not angli­kań­skich jed­no­myśl­nie odmó­wi­li wspar­cia mał­żeń­stwom homo­sek­su­al­nym. W ten spo­sób oświad­cze­niem 38 pry­ma­sów głów­nych pro­win­cji kościo­ła angli­kań­skie­go pró­bo­wa­li odwró­cić schi­zmę, któ­ra dzie­li tę wspól­no­tę.

Pry­ma­si zdy­stan­so­wa­li się w ten spo­sób od czę­ści libe­ral­nych bisku­pów pocho­dzą­cych głów­nie z kra­jów zachod­nich, któ­rzy przed­sta­wia­li pra­wo do zawie­ra­nia związ­ków jed­no­pł­cio­wych, jako wiel­ką zdo­bycz cywi­li­za­cji. Oświad­cze­nie to zasko­czy­ło libe­ral­ne skrzy­dło kościo­ła, któ­re spo­dzie­wa­ło się, że abp Wil­liams poprze ich pro­po­zy­cję.

Pry­ma­si w spe­cjal­nym liście pod­kre­śli­li, że “pro­blem publicz­ne­go bło­go­sła­wie­nia związ­ków tej samej płci nadal jest źró­dłem moż­li­wych kon­tro­wer­sji dzie­lą­cych kościół”. “Nie ma w tej kwe­stii teo­lo­gicz­ne­go kon­sen­su­su, jed­nak my, jako jed­no cia­ło nie może­my wes­przeć takich rytów” — napi­sa­li pry­ma­si w oświad­cze­niu.

Nie ozna­cza to jed­nak, że wszy­scy gło­su­ją­cy za odrzu­ce­niem rytu bło­go­sła­wień­stwa związ­ków jed­no­pł­cio­wych pry­ma­si, są mu rze­czy­wi­ście prze­ciw­ni. Zda­niem licz­nych komen­ta­to­rów powód tej zgod­no­ści jest inny. Angli­ka­nie oba­wia­li się bowiem roz­ła­mu, któ­ry na trwa­le mógł podzie­lić ten kościół nie tyl­ko na dwa nur­ty — libe­ral­ny i kon­ser­wa­tyw­ny, ale tak­że na nurt angli­ka­ni­zmu kra­jów III Świa­ta i angli­ka­nizm kra­jów Zacho­du. Jeden z bisku­pów indyj­skich już w cza­sie trwa­nia deba­ty jasno pod­kre­ślił, że kościo­ły akcep­tu­ją­ce homo­sek­su­alizm, któ­ry jest grze­chem, powin­ny pójść wła­sną dro­gą i nie pod­szy­wać się pod okre­śle­nie “angli­kań­skie”.

Zwy­cię­stwo sta­rej linii angli­ka­ni­zmu jest tak­że oso­bi­stym trium­fem abp Wil­liam­sa, któ­ry sam uwa­ża­ny jest za libe­ra­ła. Uda­ło mu się bowiem prze­ko­nać zwierzch­ni­ków angli­ka­ni­zmu, że w imię jed­no­ści trze­ba zre­zy­gno­wać z libe­ral­nych nowi­nek.

Jed­no­gło­śne oświad­cze­nie bisku­pów nie ozna­cza jed­nak koń­ca kło­po­tów. Już teraz bowiem licz­ni libe­ra­ło­wie zapo­wia­da­ją, że nie pod­po­rząd­ku­ją się sta­no­wi­sku władz swo­je­go kościo­ła.