Irlandia ma nowy Modlitewnik Powszechny

Pod­czas Syno­du Gene­ral­ne­go Kościo­ła Irlan­dii (Church of Ire­land) zapre­zen­to­wa­no nową edy­cję Modli­tew­ni­ka Powszech­ne­go (Book of Com­mon Pray­er), jed­nej z naj­waż­niej­szych ksiąg litur­gicz­nych chrze­ści­jań­stwa. To już trze­cie irlandz­kie wyda­nie powsta­łe­go w 1662 zbio­ru modlitw angli­kań­skich, uwa­ża­nych za wzor­co­wy przy­kład pięk­na języ­ka angiel­skie­go.

Pierw­sze popraw­ki do pier­wo­wzo­ru irlandz­cy angli­ka­nie wpro­wa­dzi­li w roku 1878. Po kil­ku­dzie­się­ciu latach, w 1926 roku, doko­na­no następ­nych. W oby­dwu przy­pad­kach zmia­ny były sto­sun­ko­wo nie­wiel­kie. Edy­cja 2004 zawie­ra sze­reg moder­ni­za­cji, będą­cych wyni­kiem wie­lu badań i dys­ku­sji, jakie toczy­ły się w łonie Kościo­ła Irlan­dii. Modli­tew­nik stał się swe­go rodza­ju kom­pro­mi­sem mię­dzy tra­dy­cją, a nowo­cze­sno­ścią.

- Język, któ­ry przez poko­le­nia był inspi­ra­cją dla nabo­żeństw, wzbo­ga­co­no o współ­cze­sne słow­nic­two, będą­ce wyni­kiem roz­wo­ju litur­gii. Minę­ły już dni, kie­dy do nabo­żeń­stwa potrze­bo­wa­li­śmy kil­ku ksiąg. Mamy teraz jeden modli­tew­nik, z któ­re­go może­my być dum­ni i za któ­ry może­my być wdzięcz­ni — stwier­dził w prze­mó­wie­niu do syno­da­łów arcy­bi­skup Armagh Robin Eames, pry­mas całej Irlan­dii. — Kościół jest roz­po­zna­wal­ny po swo­im nabo­żeń­stwie. Modli­tew­nik jest toż­sa­mo­ścią ludzi Boga w każ­dej tra­dy­cji. Kie­dy pyta­my, czym jest Kościół Irlan­dii, może­my wska­zać na tę księ­gę: to jest to, kim jeste­śmy, tak się modli­my, tym jeste­śmy — dodał.