Jak nawrócił się ojciec chrzestny z Cosa Nostra?

7 czerw­ca 1997 roku wło­ska poli­cja aresz­to­wa­ła ojca chrzest­ne­go mafii Pie­tro Algie­ri. Już w wię­zie­niu popro­sił o moż­li­wość roz­po­czę­cia stu­diów teo­lo­gicz­nych. Utrzy­mu­je on kon­takt z kil­ko­ma księż­mi, ale nigdy nie zgo­dził się, aby współ­pra­co­wać z wło­skim wymia­rem spra­wie­dli­wo­ści. Po raz pierw­szy dwóch księ­ży z Sycy­lii wypo­wie­dzia­ło się publicz­nie na temat swo­ich kon­tak­tów z sze­fa­mi Cosa Nostry na łama­ch­wło­skie­go cza­so­pi­sma “Jesus”.

Pie­tro Algie­ri nale­żał do mafii od 1989 r. W tym cza­sie zaczął utrzy­my­wać kon­takt z kil­ko­ma księż­mi, któ­rym powie­rzał swo­je tajem­ni­ce. Dotąd wia­do­mo było, że jed­nym z tych księ­ży jest kar­me­li­ta, o. Mario Frit­tit­ta, któ­ry swe­go cza­su został nawet aresz­to­wa­ny za sym­pa­ty­zo­wa­nie z mafią, osą­dzo­ny, ale­na­stęp­nie unie­win­nio­ny przez sądw Paler­mo.

Teraz kolej­nych trzech księ­ży zde­cy­do­wa­ło się na opo­wie­dze­nie o swo­ich doświad­cze­niach z mafią. Ksiądz Gia­co­mo Ribau­do wspo­mi­na, że wszyst­ko zaczę­ło się od tego, jak po zabi­ciu Fal­co­ne, Bor­sel­li­no i księ­dza Pino Pugli­si część mafii z Cosa Nostra zaczę­ła poszu­ki­wać moż­li­wo­ści uciecz­ki. Był rok 1994 i Pie­tro Alglie­ri popro­sił księ­dza Ribau­do, aby ten poszedł odwie­dzić go w jego kry­jów­ce. Ten się zgo­dził. Algie­ri był nie­za­do­wo­lo­ny z mor­der­stwa doko­na­ne­go na księ­dzu Pugli­si. Powie­dział, że wie­lu ludzi z mafii medy­tu­je nad sło­wa­mi papie­ża Jana Paw­ła II, któ­ry wezwał ich do nawró­ce­nia.

W tym samym cza­sie część człon­ków innej mafii, Camor­ra, weszło w kon­takt z bisku­pem Anto­nio Ribol­di. Myśla­no nawet o zor­ga­ni­zo­wa­niu okrą­głe­go sto­łu człon­ków Kościo­ła, mafii i wło­skie­go rzą­du. Oby­dwaj księ­ża zło­ży­li taką publicz­ną pro­po­zy­cję, co spo­wo­do­wa­ło wie­le dys­ku­sji. Ksiądz Ribau­do­na­wią­zał kon­takt z kar­dy­na­łem Pap­pa­lar­do i z wła­dza­mi sado­wy­mi, ale, jak sam powia­da, napo­tkał „nie­prze­ni­kal­ny mur”. Kil­ka dni póź­niej otrzy­mał list od ojca chrzest­ne­go mafii Algie­ri, w któ­rej ten pisał o pra­gnie­niu zmia­ny życia przez część człon­ków mafii. Ksiądz Ribau­do spo­tkał się jed­nak ze sprze­ci­wem­władz Kościo­ła, wło­skie­go wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści oraz spo­rej czę­ści spo­łe­czeń­stwa. Nikt nie zga­dzał się na budo­wa­nie­po­ro­zu­mie­nia z człon­ka­mi Cosa Nostra.

Algie­ri i inni mafio­si pozo­sta­li w ukry­ciu, przy czym ten pierw­szy kazał zbu­do­wać kaplicz­kę, w któ­rej zaprzy­jaź­nie­ni księ­ża odpra­wia­li mszę św., jak cho­ciaż­by pro­boszcz z Baghe­ria, Mario di Loren­zo i wspo­mnia­ny kar­me­li­ta, o. Frit­tit­ta. Zakon­nik­zo­stał nawet aresz­to­wa­ny, a jego uwięzienie,wywołałodyskusję w łonie Kościo­ła Sycy­lii. Stwier­dzo­no, że nie wystar­czy sam żal za popeł­nio­ne grze­chy i nawró­ce­nie, ale­ko­niecz­ne jest zadość­uczy­nie­nie­po­peł­nio­nych krzywd. Mafio­zi nie mogli zwró­cić życia zabi­tym, ale powin­ni pomóc w roz­wią­za­niu, znisz­cze­niu mafij­nej struk­tu­ry — twier­dzi­ło wie­lu przed­sta­wi­cie­li Kościo­ła.

Kościół wydał rów­nież doku­ment na temat “mafij­ne­go dusz­pa­ster­stwa”, w któ­rym zosta­ło stwier­dzo­ne: “Jest dozwo­lo­ne, aby ksiądz udał się na spo­tka­nie z jakimś mafio­so, ale tyl­ko jeden jedy­ny raz, aby go pocie­szyć i pomóc mu w zro­bie­niu kro­ku ku nawró­ce­niu. Częst­sze tam cho­dze­nie rodzi przy­pusz­cze­nie postę­po­wa­nia w spo­sób nie­wła­ści­wy.” Nie powin­no się rów­nież było cel­bro­wać mszy w ukry­tych kapli­cach, ponie­waż “Eucha­ry­stia nie powin­na być jedy­nie ogra­ni­czo­na do reli­gij­nej posłu­gi, ale powin­na być połą­czo­na z nawró­ce­niem”.

Pie­tro Algie­ri został uwię­zio­ny na trzy dni przed pla­no­wa­nym odda­niem się w ręce poli­cji. Zapew­nia o tym ksiądz Lil­li Tubo­li­no, któ­ry swo­im samo­cho­dem miał zawieźć Algie­ri do bisku­pa.