Katoliccy cybermisjonarze

Jezu­ita Anto­nio Spa­da­ro opi­sał na łamach wpły­wo­we­go maga­zy­nu La Civil­ta Cat­to­li­ca feno­men wir­tu­al­ne­go świa­ta Second Life uwa­ża­jąc go za żyzny grunt do ewan­ge­li­za­cji. Obec­nie w Second Life jest zare­je­stro­wa­nych ponad 8 milio­nów rezy­den­tów. W wir­tu­al­nym świe­cie znaj­du­ją się już kate­dry, mecze­ty, syna­go­gi, a nawet klasz­to­ry, gdyż i takie są potrze­by użyt­kow­ni­ków. Jest to więc — zda­niem jezu­ity — tery­to­rium misyj­ne, któ­re powin­no być wyko­rzy­sta­ne do gło­sze­nia prawd wia­ry. Ojciec Spa­da­ro wska­zy­wał na przy­kład szwedz­kich muzuł­ma­nów, któ­rych awa­ta­ry modlą się rów­nie regu­lar­nie jak ich pier­wo­wzo­ry w real­nym świe­cie. Oma­wia­jąc zagro­że­nia pły­ną­ce ze zbyt moc­ne­go zaan­ga­żo­wa­nia w wir­tu­al­ny świat jezu­ita poka­zu­je też korzy­ści: w wir­tu­al­nym świe­cie ludzie są bar­dziej otwar­ci i uczci­wi, gdyż nie oba­wia­ją się kom­pro­mi­ta­cji.