Abbé Pierre: Mój Boże, dlaczego?

Ogrom­ne poru­sze­nie wywo­ła­ła książ­ka Abbé Pier­re, zna­ne­go rów­nież jako Ojciec Bez­dom­nych. W książ­ce „Mój Boże, dla­cze­go?” (Mon Dieu… pourqu­oi?). 93-let­ni zakon­nik poru­sza jed­ne z naj­bar­dziej kon­tro­wer­syj­nych tema­tów w Koście­le Rzym­sko­ka­to­lic­kim (celi­bat duchow­nych, świę­ce­nia kapłań­skie dla kobiet, homo­sek­su­alizm), a nawet przy­zna­je się do związ­ków sek­su­al­nych z kobie­ta­mi. Abbé Pier­re kry­ty­ku­je rów­nież Jana Paw­ła II. Jak to czę­sto bywa w takich przy­pad­kach książ­ka wzbu­dza zachwyt jed­nych i obu­rze­nie dru­gich, któ­rzy doma­ga­ją się zdy­scy­pli­nio­wa­nia zakon­ni­ka.

Abbé Pier­re przy­zna­je, że miał przy­go­dy sek­su­al­ne, ale, jak pod­kre­śla, nigdy nie był w sta­łym związ­ku. Znam pożą­da­nie sek­su­al­ne i jego nie­zwy­kle rzad­kie zaspo­ko­je­nie, ale było ono praw­dzi­wym źró­dłem nie­za­do­wo­le­nia, ponie­waż doświad­czy­łem, że nie żyłem praw­dą – wyzna­je Abbé Pier­re. W książ­ce duchow­ny stwier­dza, że zna księ­ży, któ­rzy od dłuż­sze­go cza­su żyją z kobie­ta­mi i nie mają z tym żad­nych pro­ble­mów. Abbé twier­dzi, że nie potra­fi zro­zu­mieć powo­du, dla jakie­go Jan Paweł II zasto­po­wał dys­ku­sję nad obo­wiąz­ko­wym celi­ba­tem duchow­nych.

Mimo iż Abbé Pier­re chwa­lił papie­ża Woj­ty­łę za to, że posta­wił wia­rę w cen­trum Kościo­ła i przy­czy­nił się do upad­ku komu­ni­zmu, to jed­nak w wywia­dzie udzie­lo­nym po śmier­ci papie­ża w kwiet­niu br. tygo­dni­ko­wi Die Zeit, nie zosta­wił na papie­żu suchej nit­ki. Zakaz uży­wa­nia pre­zer­wa­tyw był naj­więk­szą pomył­ką jego pon­ty­fi­ka­tu, ponie­waż papież nie zare­go­wał na roz­prze­strze­nia­nie się Aids. Abbé Pier­re stwier­dził ponad­to, że Jan Paweł II wyma­gał per­fek­cjo­ni­zmu, a w kon­se­kwen­cji tego wstrze­mięź­li­wo­ści. Ja mu na to odpo­wie­dzia­łem (Abbé Pier­re spo­ty­kał się z Janem Paw­łem II i pro­wa­dził z nim kore­spon­den­cję – przyp. D. B.), że ci, któ­rzy nie­zdol­ni są do per­fek­cjo­ni­zmu i mimo to nie uży­wa­ją pre­zer­wa­tyw sa zbrod­nia­rza­mi – powie­dział zakon­nik.

Rów­nież w kwe­stii świę­ceń kapłań­skich dla kobiet Abbé Pier­re mówi innym gło­sem niż ofi­cjal­ne sta­no­wi­sko Kościo­ła, w tym obec­ne­go papie­ża Bene­dyk­ta XVI. Prze­ciw­ni­cy dopusz­cze­nia kobiet do świę­ceń nie dostar­czy­li żad­nych argu­men­tów teo­lo­gicz­nych, któ­re wska­zy­wa­ły­by, że sakra­men­tal­ne kapłań­stwo dla kobiet stoi w sprzecz­no­ści z wia­rą – uwa­ża.

Abbé Pier­re zaape­lo­wał rów­nież o refor­mę Kościo­ła. Papie­stwo jest zbyt potęż­ne. Kato­li­cyzm musi się uwol­nić od rzym­skiej kura­te­li na rzecz Kościo­łów lokal­nych. Jest to waru­nek tego, aby Kościół znów był ewan­ge­licz­ny i aby pojed­na­nie mię­dzy chrze­ści­ja­na­mi było moż­li­we – twier­dzi Abbé. Już wcze­śniej zakon­nik doma­gał się, aby papież, podob­nie jak inni bisku­pi, skła­dał urząd, gdy prze­kro­czy 75. rok życia.

Duchow­ny opo­wia­da się za spo­łecz­nym uzna­niem osób orien­ta­cji homo­sek­su­al­nej. Nie wyklu­czył pra­wa adop­cji dzie­ci dla par homo­sek­su­al­nych pod warun­kiem, że dzie­ci nie ponio­są żad­nych psy­chicz­nych i spo­łecz­nych szkód.