Kobieta anglikańskim prymasem Kanady?

Zgro­ma­dze­ni w Regi­na w Kana­dzie bisku­pi Angli­kań­skie­go Kościo­ła Kana­dy (Angli­can Church of Cana­da) wyty­po­wa­li pię­ciu kan­dy­da­tów na funk­cję pry­ma­sa tego Kościo­ła, któ­re­go wybie­rze pod koniec maja bie­żą­ce­go roku Synod Gene­ral­ny. Wśród nich jest tak­że jed­na kobie­ta, biskup Edmon­ton Vic­to­ria Mat­thews (l. 49), pierw­sza biskup w Koście­le Kana­dy. Jeże­li zosta­ła­by wybra­na, biskup Mat­thews zosta­ła­by tym samym pierw­szą kobie­tą pry­ma­sem jed­nej z pro­wi­cji angli­kań­skich.

Wybór stał się koniecz­ny, gdy ze sta­no­wi­ska pry­ma­sa zre­zy­gno­wał przed upły­wem kaden­cji, powszech­nie lubia­ny i sza­no­wa­ny arcy­bi­skup Micha­el Peers. Bisku­pi wyty­po­wa­li pię­ciu kan­dy­da­tów, ale jeden z nich, za ich zgo­dą, zre­zy­gno­wał z ubie­ga­nia się o urząd. Kan­dy­da­ta­mi są:

- biskup Ronald Fer­ris (55) z die­ce­zji Algo­ma w Onta­rio, kon­ser­wa­ty­sta prze­ciw­ny bło­go­sła­wie­niu par jed­no­pł­cio­wych, któ­ry jed­nak zaraz zastrzegł, że ceni „inklu­zyw­ność” i odrzu­cił przy­po­rząd­ko­wa­nie go „reli­gij­nej pra­wi­cy”. Jest żona­ty i ma szóst­kę adop­to­wa­nych dzie­ci.

- biskup Andrew Hut­chi­son (65) z die­ce­zji Mont­re­al w Quebec, zaan­ga­żo­wa­ny w dia­log z juda­izmem, zna­ny obroń­ca praw czło­wie­ka, uchodź­ców i mniej­szo­ści, nie­ofi­cjal­nie zna­ny jako libe­rał, żona­ty, ma jed­ne­go syna

- biskup Caleb Law­ren­ce (62), z die­ce­zji Mooso­nee koło koła Pod­bie­gu­no­we­go, poło­wa jego wier­nych to India­nie z ple­mie­nia Cree, jest bisku­pem z naj­wyż­szym sta­żem (został kon­se­kro­wa­ny w 1980 roku), uwa­ża­ny za kan­dy­da­ta umiar­ko­wa­ne­go, opo­wia­da się za Kościo­łem inklu­zyw­nym. Jest żona­ty, ma tro­je dzie­ci.

- biskup Vic­to­ria Mat­thews (49) z die­ce­zji Edmon­ton, kon­se­kro­wa­na jako pierw­sza kana­dyj­ska kobie­ta biskup w 1993 roku, od 1997 roku jest pierw­szą kobie­tą bisku­pem ordy­na­riu­szem die­ce­zji. Ma umiar­ko­wa­nie libe­ral­ne poglą­dy, świet­nie się doga­du­je zarów­no z kon­ser­wa­ty­sta­mi, jak i libe­ra­ła­mi w Koście­le, w latach 2003–2004 sta­ła na cze­le komi­sji, któ­ra opu­bli­ko­wa­ła raport na temat altern­tyw­nej opie­ki dusz­pa­ster­skiej dla para­fii, któ­re nie zga­dza­ją się ze swo­imi bisku­pa­mi. Uwa­ża, że Kościół powie­nien odzy­skać swo­je miej­sce w spo­łe­czeń­stwie i jasno gło­sić Ewan­ge­lię. Pocho­dzi z dużej rodzi­ny, jest nie­za­męż­na.

Zbie­ra­ją­cy się od 28 maja do 3 czerw­ca Synod Gene­ral­ny Angli­kań­skie­go Kościo­ła Kana­dy będzie trud­nym syno­dem. Kan­dy­da­ci muszą nie tyl­ko wybrać nowe­go pry­ma­sa, ale tak­że roz­wią­zać kwe­stię bło­go­sła­wie­nia związ­ków jed­no­pł­cio­wych oraz kwe­stię alter­na­tyw­nej opie­ki dusz­pa­ster­skiej dla nie­za­do­wo­lo­nuch para­fii. Agen­cja Ekumenizm.pl będzie infor­mo­wa­ła na bie­rzą­co o jego prze­bie­gu.

Angli­kań­ski Kościół Kana­dy liczy oko­ło 800 000 wier­nych sku­pio­nych w 30 die­ce­zjach, co sta­no­wi oko­ło 10% spo­łe­czeń­stwa Kana­dy.

Angli­can Jour­nal

Angli­can Jour­nal — Syl­wet­ki kan­dy­da­tów