Kościół jak iglo

Angli­kań­ska Die­ce­zja Ark­ty­ki pla­nu­je wydać 7 milio­nów dola­rów na reno­wa­cje sty­li­zo­wa­nej na iglo kościo­ła św. Judy w miej­sco­wo­ści Inqu­alit. Świą­ty­nia powsta­ła w 1972 roku i począt­ko­wo mogła pomie­ścić jed­no­ra­zo­wo 150 wier­nych. Obec­ne pla­ny zakła­da­ją stwo­rze­nie budow­li w kształ­cie dwóch połą­czo­nych ze sobą sko­ru­pek od jaj­ka. Całość kon­struk­cji będzie już mogła pomie­ścić 650 wier­nych na dwóch pię­trach świą­ty­ni, a cegły będą zapro­jek­to­wa­ne na kształt blo­ków lodo­wych uży­wa­nych do budo­wa­nia iglo.

Wspól­no­ty angli­kań­skie z Wiel­kiej Bry­ta­nii oraz USA obie­ca­ły wspar­cie finan­so­we, jed­nak więk­szość środ­ków zosta­nie pozy­ska­na od wier­nych z pół­noc­nych tere­nów Kana­dy. Biskup Die­ce­zji Ark­ty­ki Andrew P. Ata­go­ta­aluk uza­sad­nił roz­mach inwe­sty­cji fak­tem, że „w połu­dnio­wej Kana­dzie drzwi wie­lu kościo­łów zamy­ka­ją się z powo­du bra­ku wier­nych, nato­miast wiel­kim opty­mi­zmem napa­wa fakt, że kościół w Inqu­alit musi zostać roz­bu­do­wa­ny z powo­du posze­rza­ją­cej się wspól­no­ty.”

Wie­leb­ny McLe­an z para­fii w Inqu­alit pod­kre­śla jed­no­myśl­ność wspól­no­ty zarów­no jeże­li cho­dzi o koniecz­ność roz­bu­do­wa­nia kościo­ła, jak i wizji archi­tek­to­nicz­nej świą­ty­ni. Widzi on w tym fak­cie pew­ną histo­rycz­ną kon­se­kwen­cje „Robi­my dokład­nie to samo co w 1972 roku kie­dy kościół powsta­wał.” Przy opty­mi­stycz­nym zało­że­niu roz­bu­do­wa świą­ty­nii zosta­nie zakoń­czo­na latem przy­szłe­go roku.