Kościół Szwecji a homoseksualizm

Bło­go­sła­wie­nie przez Kościół i zale­ga­li­zo­wa­nie przez pań­stwo par jed­no­pł­cio­wych wywo­łu­je dys­ku­sję nawet w kra­jach tak libe­ral­nych, jak Kró­le­stwo Szwe­cji. Kwe­stia ta jest tam sze­ro­ko dys­ku­to­wa­na m.in. na łamach dzien­ni­ka “Sven­ska Dag­bla­det”. Naszym czy­tel­ni­kom przed­sta­wia­my list wyja­śnia­ją­cy obec­ną sytu­ację, jaki Kościół Szwe­cji wysto­so­wał do Kościo­łów sio­strza­nych, któ­re pod­pi­sa­ły Dekla­ra­cję z Porvoo. Redak­cja EAI dzię­ku­je ks. Joha­no­wi Dal­ma­no­wi za udo­stęp­nie­nie doku­men­tu.

W 1973 roku Izba Bisku­pów zaini­cjo­wa­ła bada­nia na temat Kościo­ła i homo­sek­su­ali­zmu. Ich rezul­ta­ty opu­bli­ko­wa­no 1974 roku. Od tego cza­su prze­pro­wa­dzo­no wie­le podob­nych stu­diów, z któ­rych rezu­la­ty naj­now­szych opu­bli­ko­wa­no w roku 2003. Doku­ment ten — “Homo­sek­su­ali­ści w Koście­le” — jest wła­śnie czy­ta­ny, dys­ku­to­wa­ny i ana­li­zo­wa­ny pod wie­lo­ma aspek­ta­mi w łonie Kościo­ła Szwe­cji. Jest to rezul­tat badań zakro­jo­nych na sze­ro­ką ska­lę, a pro­wa­dzo­nych przez Komi­tet Teo­lo­gii. Zapre­zren­to­wa­no go w 2002 roku Komi­sji Kościo­ła, a rok temu Zgro­ma­dze­niu Kościo­ła.

Zgro­ma­dze­nie zde­cy­do­wa­ło, że doku­ment będzie stu­dio­wa­ny przez 3 lata, a pod uwa­gę będą bra­ne nastę­pu­ją­ce kwe­stie: A) bada­nia doku­men­tu na róż­nych szcze­blach Kościo­ła, po któ­rych doko­na­na zosta­nie oce­na wraz z nakre­śle­niem celów zna­le­zie­nia tych kwe­stii, któ­re doty­czą naszych homo­sek­su­al­nych wier­nych. Chce­my zna­leźć zro­zu­mie­nie dla tych, któ­rzy doma­ga­ją się pra­wa zawie­ra­nia związ­ków part­ner­skich w Koście­le, ordy­na­cji itd. Chce­my też uzy­skać bar­dziej ogól­ne spoj­rze­nie na moż­li­wość ista­nie­nia w jed­nym Koście­le róż­nych opi­nii etycz­nych. B) Powin­na odbyć się publicz­na deba­ta na ten temat, któ­ra następ­nie powin­na zostać pod­da­na ana­li­zie. C) Spoj­rze­nie Kościo­ła na miłość, mał­żeń­stwo, part­ner­stwo itd. powin­no ulec spre­cy­zo­wa­niu.

Rów­no­le­gle do tego, Zgor­ma­dze­nie Kościo­ła wyra­zi­ło w 2003 roku potrze­bę powsta­nia dodat­ko­wych mate­ria­łów oma­wia­ją­cy róż­ne punk­ty widze­nia na mał­żeń­stwo itd., aby zasta­no­wić się nad rela­cja­mi tych kwe­stii w sto­sun­ku do homo­sek­su­ali­zmu. Po prze­ana­li­zo­wa­niu ewen­tu­al­nych kon­se­kwen­cji zde­cy­do­wa­no się na opra­co­wa­nie przy­kła­do­wych, ofi­cjal­nych kościel­nych obrząd­ków dla par jed­no­pł­cio­wych, w for­mie bło­go­sła­wieństw, aktów ślu­bu itd. Rezul­ta­ty tych prac zosta­ły zapre­zen­to­wa­ne tego­rocz­ne­mu Zgro­ma­dze­niu (list powstał w 2003 r. — przyp. red.), choć doce­lo­wo rezul­ta­ty prac zosta­ną zapre­zen­to­wa­ne Zgro­ma­dze­niu Gene­ral­ne­mu w 2005 roku.

W tym samym cza­sie rząd zasta­na­wia się nad przy­go­to­wa­niem pro­po­zy­cji nowe­go, neu­tral­ne­go płcio­wo pra­wa doty­czą­ce­go mał­żeństw. Ich kon­se­kwen­cją może być cywil­ne zale­ga­li­zo­wa­nie Kościel­nych mał­żeństw.

Cza­so­wy roz­kład trwa­ją­ce­go wła­śnie pro­ce­su wyglą­da nastę­pu­ją­co:

2004: Pro­ces badań wyma­ga oce­nie­nia doku­men­tu “Homo­sek­su­ali­ści w Koście­le”. Doku­men­ta­cja opi­su­ją­ca opi­nie na ten temat zosta­nie przy­go­to­wa­na na prze­ło­mie wrze­śnia i listo­pa­da. Zosta­nie pod­da­na ana­li­zie w grud­niu. Jesie­nią ana­li­zo­wa­ne będą wyni­ki publicz­nej deba­ty.

Ana­li­zy moż­li­wych obrząd­ków dla związ­ków jed­no­pł­cio­wych, a tak­że ich teo­lo­gicz­ne i eku­me­nicz­ne kon­se­kwen­cje, zosta­ną zapre­zen­to­wa­ne Zgro­ma­dze­niu w paź­dzier­ni­ku. Następ­nie zosta­ną pod­da­ne kolej­nym stu­diom aż do zapre­zen­to­wa­nia pod­czas Zgro­ma­dze­nia w roku 2005.

2005: Na pod­sta­wie ana­liz wyni­ka­ją­cych z pro­ce­su badań, publicz­nej deba­ty, pro­po­no­wa­nych przez Kościół dzia­łań wraz z reflek­sją na temat teo­lo­gii życia oraz wymia­ny opi­nii mię­dzy Komi­sją Kościo­ła a Zgro­ma­dze­niem, zosta­ną pod­ję­te nastep­ne kro­ki. W tej chwi­li nie jestem w sta­nie okre­ślić, na czym będą one pole­gać. Mogę sobie wyobra­zić, że deba­ta w łonie nasze­go Kościo­ła pod wie­lo­ma wzglę­da­mi będzie przy­po­mi­nać te, któ­rych doświad­czy­li­ście w łonie Wspól­no­ty Angli­kań­skiej.

Jeste­śmy świa­do­mi trud­no­ści, jakie mogą być następ­stwem jakie­go­kol­wiek zbli­że­nia się Kościo­ła do tema­ty­ki ludz­kiej sek­su­al­no­sci, a homo­sek­su­ali­zmu w szcze­gól­no­ści. Zawsze ist­nie­je ryzy­ko zra­że­nia jed­nej z grup — homo­sek­su­al­nych wier­nych bądź tra­dy­cjo­na­li­stów, nasta­wio­nych nega­tyw­nie do zmian. Takie ryzy­ko ist­nie­je tak­że z eku­me­nicz­nej per­spek­ty­wy.

Zgor­ma­dze­nie Gene­ral­ne oba­wia się tego ryzy­ka, a Kościół Szwe­cji będzie z ogrom­ną ostroż­no­ścią roz­wa­żał kon­se­kwen­cje każ­dej decy­zji.

dr Dag Hedin