Liturgia św. Jakuba Brata Pańskiego w Krakowie

Wka­pli­cy domo­wej Domu Pisa­rzy Towa­rzy­stwa Jezu­so­we­go (jezu­itów) w Kra­ko­wie odpra­wia­na jest wła­śnie Boska Litur­gia (Eucha­ry­stia) św. Jaku­ba Apo­sto­ła, Bra­ta Pań­skie­go w wigi­lię jego litur­gicz­ne­go wspo­mnie­nia w tra­dy­cji bizan­tyj­skiej (23 paź­dzier­ni­ka wg kalen­da­rza juliań­skie­go, 5 listo­pa­da wg kalen­da­rza gre­go­riań­skie­go).

Jest to nie­co­dzien­ne wyda­rze­nie, ponie­waż Litur­gię tę spra­wu­je się bar­dzo rzad­ko. Wie­lu pra­wo­sław­nych i grec­ko­ka­to­lic­kich duchow­nych w ogó­le nie potra­fi jej odpra­wiać. A jeśli już jest spra­wo­wa­na, to zwy­kle tyl­ko raz w roku – we wspo­mnie­nie św. Jaku­ba Apo­sto­ła, Bra­ta Pań­skie­go. Sama cele­bra­cja zosta­ła przy­go­to­wa­na przez o. Mar­ka Bla­zę i ks. Ada­ma Matra­sa, jezu­itów słu­żą­cych w rycie bizan­tyj­skim.

W litur­gii uczest­ni­czą kato­li­cy naro­do­wo­ści ukra­iń­skiej i pol­skiej (w więk­szo­ści mło­dzi jezu­ici stu­diu­ją­cy w Kra­ko­wie filo­zo­fię).

Zasad­ni­czy trzon tej Litur­gii pocho­dzi z prze­ło­mu IV i V w. Sama Litur­gia wywo­dzi się z tra­dy­cji jero­zo­lim­skiej i sta­no­wi źró­dło inspi­ra­cji zarów­no dla tra­dy­cji bizan­tyj­skiej, jak i łaciń­skiej. Nie­któ­re gesty litur­gicz­ne i sło­wa w rzym­sko­ka­to­lic­kiej litur­gii poso­bo­ro­wej nawią­zu­ją w bez­po­śred­ni spo­sób wła­śnie do Litur­gii św. Jaku­ba Apo­sto­ła. Litur­gia św. Jaku­ba zosta­ła odpra­wia­na w języ­ku sta­ro-cer­kiew­no-sło­wiań­skim z nie­kó­ry­mi ele­men­ta­mi w języ­ku ukra­iń­skim i pol­skim (jak np. kaza­nie).