Luter w cytatach

Na ser­wi­sie spo­łecz­no­ścio­wym Face­bo­ok poja­wi­ła się nowa stro­na “Luter w cyta­tach”, któ­ra jest kolej­ną ini­cja­ty­wą por­ta­lu Luter2017.pl. Na stro­nie publi­ko­wa­ne będą cyta­ty ks. Mar­ci­na Lutra, doty­czą­ce ducho­wo­ści i Kościo­ła. Rów­nież por­tal ekumenizm.pl zapra­sza do polu­bie­nia i lek­tu­ry inspi­ru­ją­cych myśli Wit­ten­ber­skie­go Refor­ma­to­ra.

Infor­ma­cja por­ta­lu Luter2017.pl:

Oczy­wi­ście nale­ży pamię­tać, że Mar­cin Luter jako kazno­dzie­ja, teo­log, pisarz i dusz­pa­sterz funk­cjo­no­wał w okre­ślo­nych uwa­run­ko­wa­niach spo­łecz­no-histo­rycz­nych. Był dziec­kiem swo­ich cza­sów. Nie wszyst­kie sło­wa Lutra wypo­wia­da­ne były z chrze­ści­jań­ską miło­ścią tak, jak rozu­mie­my ją dzi­siaj poucze­ni wyda­rze­nia­mi z histo­rii oraz bogat­si w doświad­cze­nia dia­lo­gu eku­me­nicz­ne­go.

Pisząc to chce­my jako redak­cja Luter2017.pl zachę­cić do spoj­rze­nia na Lutra jako nauczy­cie­la ducho­wo­ści i chrze­ści­ja­ni­na, któ­ry ma coś cie­ka­we­go i waż­ne­go do powie­dze­nia tak­że współ­cze­snym chrze­ści­ja­nom i nie tyl­ko. Nie zawsze sło­wa wypo­wia­da­ne w XVI wie­ku w atmos­fe­rze wyzna­nio­wej kon­tro­wer­sji i rywa­li­za­cji mogą lub powin­ny skła­niać do skła­da­nia świa­dec­twa o Jezu­sie Chry­stu­sie. Zresz­tą cała histo­ria chrze­ści­jań­stwa, rów­nież w war­stwie piśmien­ni­czej i kazno­dziej­skiej, peł­na jest słów — i co gor­sza czy­nów — któ­re dziś postrze­ga­my jako gor­szą­ce anty­świa­dec­two. Doty­czy to nie tyl­ko okre­su Refor­ma­cji, ale rów­nież wcze­śniej­szych epok od Kościo­ła sta­ro­żyt­ne­go poczy­na­jąc poprzez śre­dnio­wie­cze aż do — nie­ste­ty — cza­sów współ­cze­snych. Rolą i powo­ła­niem Kościo­łów jest nie tyl­ko gło­sze­nie nawró­ce­nia, lecz rów­nież pod­da­wa­nie się nawró­ce­niu i oczysz­cza­niu pamię­ci poprzez praw­dę Ewan­ge­lii.

Zda­jąc sobie spra­wę z fak­tu, że w inter­ne­cie z łatwo­ścią moż­na tra­fić na blo­gi, fil­my oraz inne mate­ria­ły, uka­zu­ją­ce Lutra w jak naj­gor­szym świe­tle, Lutra wyrwa­ne­go z kon­tek­stu i ode­rwa­ne­go od tego, co dla nie­go było naj­waż­niej­sze, chce­my tym bar­dziej zachę­cić do pozna­nia refor­ma­to­ra jako świad­ka Ewan­ge­lii, o któ­rym w pięk­nych sło­wach mówi­li ostat­ni papie­że oraz inni chrze­ści­ja­nie, nie iden­ty­fi­ku­ją­cy się z Kościo­łem Ewan­ge­lic­ko-Augs­bur­skim (Lute­rań­skim).