Masoni znowu atakują

Arcy­bi­skup Can­ten­bu­ry dr Rowan Wil­liams został zmu­szo­ny do prze­pro­sze­nia bry­tyj­skich maso­nów. Zwierzch­nik angli­ka­nów powie­dział bowiem, że wie­rzeń masoń­skich nie da się pogo­dzić z chrze­sci­jań­stwem oraz zapo­wie­dział, że usu­nie wszyst­kich maso­nów z urzę­dów w swo­jej die­ce­zji.

Dr Wil­liams napi­sał do Wiel­kie­go Sekre­ta­rza Zjed­no­czo­nej Wiel­kiej Loży Anglii Rober­ta Mor­row spe­cjal­ny list, w któ­rym pró­bu­je roz­ła­do­wać napię­cia, jakie wywo­ła­ły wśród maso­nów jego komen­ta­rze. W liście tym arcy­bi­skup wyja­wił, że jego ojciec też był człon­kiem loży.

Maso­ni są w Wiel­kiej Bry­ta­nii potęż­ną gru­pą naci­sku — jest ich bowiem 330 tysię­cy, więk­szość z nich nale­ży do Kościo­ła angli­kań­skie­go. To wła­śnie oni zare­ago­wa­li naj­moc­niej na wypo­wie­dzi arcy­bi­sku­pa.

Stwier­dze­nia doty­czą­ce maso­nów znaj­do­wa­ły sie w pry­wat­nym liście dr Wil­liam­sa, któ­ry napi­sał on krót­ko po wyzna­cze­niu go na zwierzch­ni­ka Kościo­ła Anglii, a do któ­re­go dotar­łyh media. Pró­by roz­ła­do­wa­nia atmos­fe­ry i wyja­snie­nia sta­no­wi­ska arcy­bi­sku­pa podej­mo­wa­ne przez jego naj­bliż­szych współ­pra­cow­ni­ków tyl­ko zaostrzy­ły atmos­fe­rę. Rzecz­nik arcy­bi­sku­pa wyra­ził na przy­kład oba­wy o to, że rytu­ały masoń­skie są “inspi­ro­wa­ne sata­ni­zmem”.

W liście z prze­pro­si­na­mi arcy­bi­skup przy­po­mi­na, że jego opi­nie doty­czą­ce maso­ne­rii były jego pry­wat­ną spra­wą i nie mia­ły zostać upu­blicz­nio­ne. Co wię­cej, jego zda­niem, sens wypo­wie­dzi został znie­kształ­co­ny przez media.

Dr Wil­liams przy­po­mi­na tak­że, że suge­stie o sata­ni­stycz­nym cha­rak­te­rze obrzę­dów masoń­skich nie zosta­ły przez nie­go wypo­wie­dzia­ne. — Te wypo­wie­dzi nie odpo­wia­da­ją moim opi­niom — wyja­śnił arcy­bi­skup Can­ten­bu­ry. — Jako, że mój ojciec był człon­kiem Loży, to przez wie­le lat mia­łem moż­li­wość obser­wo­wać uczci­wość jego człon­ków — dodał dr Wil­liams.

Arcy­bi­skup nie odwo­łał jed­nak w liście swo­ich opi­nii doty­czą­cych miej­sca maso­nów w koście­le. Hie­rar­cha pod­kre­ślił, że jego wro­gie sło­wa odno­szą się nie do maso­nów w ogó­le, ale do duchow­nych, któ­rzy nale­żą do maso­ne­rii, któ­ra wyma­ga od nich lojal­no­ści, któ­rą oni win­ni są Kościo­ło­wi.

Na zakoń­cze­nie listu zwierzch­nik angli­ka­nów pod­kre­ślił, że przy­wią­za­nie maso­nów do zasad miło­sier­dzia i życia wspól­no­to­we­go pozo­sta­je dla nie­go poza wszel­ką wąt­pli­wo­ścią.