Nowozelandzcy Prezbiterianie “nie pytają”

Kościel­na Komi­sja Sądo­wa uzna­ła decy­zją 21 paź­dzier­ni­ka 2003, iż “na dzień dzi­siej­szy nie ma żad­nych prze­szkód praw­nych w Pre­zbi­te­riań­skim Koście­le Aote­aroa Nowej Zelan­dii, któ­re unie­moż­li­wia­ły­by ordy­no­wa­nie osób homo­sek­su­al­nych na sta­no­wi­ska pasto­rów.” Komi­sja zwró­ci­ła jed­nak też uwa­gę, że “jak dotych­czas żad­ne ze Zgro­ma­dzeń tego kościo­ła wyraź­nie na takie ordy­na­cje nie zezwo­li­ło i że pra­wo kościel­ne zawie­ra też mecha­ni­zmy pozwa­la­ją­ce na zablo­ko­wa­nie ordy­na­cji lub wpro­wa­dze­nia w urząd”.

Spra­wa zna­la­zła się przed komi­sją, jako łącz­ne odwo­ła­nie Debo­ry Gor­don (les­bij­ki żyją­cej w sta­łym związ­ku) i Pre­zbi­te­ria­tu Wel­ling­ton od decy­zji innej komi­sji, któ­ra odmó­wi­ła oce­ny pani Gor­don jako stud­net­ki teo­lo­gii i poten­cjal­nej pastor, ze wzglę­du na jej orien­ta­cję sek­su­al­ną. Komi­sja Sądo­wa, naj­wyż­sze cia­ło sądo­we tego kościo­ła, kie­ro­wa­na przez Sir Dun­ca­na McMul­li­na, stwier­dzi­ła, iż taka odmo­wa była sprzecz­na z posta­no­wie­nia­mi Zgro­ma­dze­nia w 1994 roku, któ­re zade­cy­do­wa­ło, iż kościół nie będzie się pytać kan­dy­da­tów na pasto­rów i pastor­ki o ich orien­ta­cję sek­su­al­ną. Decy­zja Komi­sji jest osta­tecz­na i nie ma od niej odwo­ła­nia.

Pre­zbi­te­riań­ski Kościół Aote­aroa Nowej Zelan­dii jest trze­cim naj­więk­szym po angli­ka­nach (22% popu­la­cji) i kato­li­kach (ok. 19%) Kościo­łem Nowej Zelan­dii — sku­pia ok. 18% spo­łe­czeń­stwa kra­ju. Na począt­ku 2002 roku liczył ok. 432 tysią­ce wier­nych (ok. 51 tysię­cy zare­je­stro­wa­nych człon­ków), zrze­szo­nych w 430 para­fiach, a w koście­le pra­cu­je 780 pasto­rów i pasto­rek.

Pre­zbi­te­riań­ski Kościół Aote­aroa Nowej Zelan­dii

Skrót decy­zji w spra­wie pani Gor­don

Całość Ddcy­zji w spra­wie pani Gor­don

“Jed­no­ta”: Pre­zbi­te­riań­ski Kościół Aote­aroa Nowej Zelan­dii