Ograniczenie spotkań biskupów z papieżem

Wizy­ty “ad limi­na”, któ­re każ­dy zwierzch­nik die­ce­zji odby­wa raz na pięć lat z papie­żem w cią­gu ostat­nie­go roku ule­gły znacz­nej mody­fi­ka­cji. W miej­sce indy­wi­du­al­ne­go spo­tka­nia papie­ża z bisku­pem orga­ni­zo­wa­ne są sesje w gru­pach po 7–10 bisku­pów.

Zmia­ny te wymu­si­ła koniecz­ność ogra­ni­cze­nia har­mo­no­gra­mu spo­tkań wie­ko­we­go papie­ża oraz fakt, iż w cią­gu ostat­nich 50 lat licz­ba bisku­pów się podwo­iła. Zacho­wa­nie dotych­cza­so­wej tra­dy­cji ozna­cza­ło­by, iż papież każ­de­go roku spo­ty­ka się indy­wi­du­al­nie z 600 bisku­pa­mi. Nale­ży dodać, że poprzed­ni papież bło­go­sła­wio­ny Jan Paweł II roz­bu­do­wał rela­cje z bisku­pa­mi w cza­sie wizyt “ad limi­na”. Oprócz spo­tkań gru­po­wych i indy­wi­du­al­nych audien­cji trwa­ją­cych oko­ło 15 minut każ­da były też msze z bisku­pa­mi w pry­wat­nej kapli­cy oraz zapro­sze­nie na lunch. Pod koniec życia papie­ża Jana Paw­ła II z koniecz­no­ści papież musiał ogra­ni­czać te aktyw­no­ści. Papież Bene­dykt XVI nie kon­ty­nu­ował prak­ty­ki “robo­czych” obia­dów ani pry­wat­nych mszy dla bisku­pów ale przez pierw­sze pięć lat swo­je­go pon­ty­fi­ka­tu kon­ty­nu­ował tra­dy­cję oso­bi­stych spo­tkań z każ­dym bisku­pem.

W tym roku z wizy­ta­mi ad limi­na byli bisku­pi z Fili­pin, Indii i Austra­lii. Papież odbył z nimi — indy­wi­du­al­nie lub w gru­pach — 300 spo­tkań.

Ter­min ad limi­na apo­sto­lo­rum ozna­cza dosłow­nie “do pro­gów Apo­sto­łów” — jest to zobo­wią­za­nie odwie­dze­nia przez bisku­pa w usta­lo­nym cza­sie gro­bów apo­sto­łów Pio­tra i Paw­ła oraz przed­sta­wie­nie papie­żo­wi spra­woz­da­nia doty­czą­ce­go die­ce­zji. W tej chwi­li rów­nież i pię­cio­let­ni ter­min nie zawsze jest wyma­ga­ny, zastą­pił go ter­min sied­mio a nawet ośmio­let­ni. Np. bisku­pi USA ostat­nio z wizy­tą ad limi­na byli w 2004 roku.