Pakistańscy pastorzy boją się porwań

Po serii listow­nych gróźb, któ­re otrzy­ma­li w ubie­głym tygo­dniu chrze­ści­jań­scy lide­rzy z paki­stań­skie­go mia­sta Quet­ta, przy­naj­mniej jeden pastor pro­te­stanc­ki został uzna­ny przez jego rodzi­nę za porwa­ne­go, a miej­sce poby­tu sze­ściu innych lide­rów zie­lo­świąt­ko­wych jest dotąd nie­zna­ne.

Według pra­sy, pastor Wil­son Fazal z Kościo­ła Paki­stań­skich Zbo­rów Ewan­ge­licz­nych, znik­nął w ostat­nią nie­dzie­lę rana i jak infor­mu­ją człon­ko­wie jego rodzi­ny został porwa­ny przez nie­zna­ną gru­pę muzuł­mań­skich eks­tre­mi­stów. Wil­son, któ­ry ma 41 lat, został porwa­ny w dro­dze do swo­je­go Kościo­ła w dziel­ni­cy Bashi­ra­bad w Quet­ta. Już trzy dni wcze­śniej gru­pa bro­da­tych męż­czyzn usi­ło­wa­ła porwać Wil­so­na, ale im się nie powio­dło, pastor zdo­łał uciec z zasadz­ki.

W ostat­nim, dostr­czo­nym Wil­so­no­wi liście pory­wa­cze oznajmili:„Chrześcijanie z Quet­ta, nie podo­ba­cie się Bogu. Przy­stąp­cie do praw­dzi­wej wia­ry. Prze­stań­cie nauczać we wszyst­kich szko­łach, szpi­ta­lach i kościo­łach. Przy­łącz­cie się do nas, do islam­skie­go ewan­ge­li­zmu. Bądź­cie goto­wi, bądź­cie goto­wi, bo ina­czej…” – sło­wa koń­czy­ły się ilu­stra­cją bro­ni w dłoni.Według agen­cji Reu­ters, szef poli­cji w Quet­ta stwier­dził, że o znik­nię­ciu Wil­so­na powia­do­mi­ła poli­cję jego rodzi­na (jest on żona­ty i ma pię­cio­ro dzie­ci). Auto­rem listów z groź­ba­mi mia­ła być dotąd nie­zna­na gru­pa „Mahaz-e-Jihad” („Gra­ni­ca Świę­tej Woj­ny”). W innych listach z groź­ba­mi dyrek­to­rzy chrze­ści­jań­skich szkół zosta­li powia­do­mie­ni przez tą sama gru­pę, aby „prze­sta­li gło­sić fał­szy­we dok­try­ny, za pomo­cą któ­rych spro­wa­dza­ją ludzi z wła­ści­wej dro­gi”. Jeśli nie prze­sta­ną oni przyj­mo­wać do swo­ich insty­tu­cji muzuł­mań­skich uczniów, to auto­rzy listów zagro­zi­li akta­mi tero­ry­stycz­ny­mi i samo­bój­czy­mi ata­ka­mi.

Jeden z chrze­ści­jań­skich lide­rów z sąsied­nie pro­win­cji Pun­jab oświad­czył, że wła­dze Quet­ta nie­zbyt przy­kła­da­ją się do roz­wią­za­nia spra­wy gróźb i upro­wa­dze­nia, gdyż tam­tej­sze wspól­no­ty chrze­ści­jań­skie są bar­dzo małe i sła­be, więc nie posia­da­ją tak dużej moż­li­wo­ści naci­sku.

Sto­li­ca pro­win­cji Balu­chi­stan, Quet­ta, znaj­du­je się w odle­gło­ści 80 mil od gra­ni­cy z Afga­ni­sta­nem. Ist­nie­je tam wiel­ka licz­ba uchodź­ców afgań­skich, wśród któ­rych są tak­że przy­wód­cy ruchu tali­bów.

Insty­tu­cje i kościo­ły chrze­ści­jań­skie w Paki­sta­nie są celem cią­głych ata­ków tero­ry­stycz­nych, zwłasz­cza od wrze­śnia 2001 r., kie­dy rząd w Isla­ma­ba­dzie poparł popro­wa­dzo­ną przez Sta­ny Zjed­no­czo­ne ofen­sy­wę koali­cji prze­ciw rucho­wi Al-Qaeda.