Pieniądze w banku czy trup w wodzie?

Eme­ry­to­wa­ny arcy­bi­skup West­mi­ster, a zara­zem były współ­prze­wod­ni­czą­cy Angli­kań­sko – Rzym­sko­ka­to­lic­kiej Komi­sji Mię­dzy­na­ro­do­wej (ARCIC), kar­dy­nał Cor­mac Mur­phy – O’Connor, wygło­sił 29 paź­dzier­ni­ka tego roku w opac­twie Worth pod Lon­dy­nem wykład, pod fra­pu­ją­cym tytu­łem: „Pie­nią­dze w ban­ku? – Albo — Trup w wodzie?”

Według byłe­go prze­wod­ni­czą­ce­go Kon­fe­ren­cji Bisku­pów Anglii i Walii, opra­co­wy­wa­na kon­sty­tu­cja apo­stol­ska doty­czą­ca ordy­na­ria­tów per­so­nal­nych nie powin­na być postrze­ga­na w kate­go­riach kłu­sow­nic­twa pośród angli­ka­nów nie­za­do­wo­lo­nych z powo­du ordy­no­wa­nia kobiet i aktyw­nych homo­sek­su­ali­stów na księ­ży i bisku­pów. Waty­kań­ski gest nie jest też swo­istym komen­ta­rzem do bie­żą­ce­go sta­nu Angli­can Com­mu­nion. Roz­pa­try­wa­no go już w latach 1993 i 1994 w wyni­ku ini­cja­ty­wy anglo­ka­to­lic­kiej orga­ni­za­cji For­ward in Faith, lecz wyłącz­nie w odnie­sie­niu do Kościo­ła Anglii. Uzna­no jed­nak wów­czas, że jego reali­za­cja zosta­ła by ode­bra­na jako „nie­eku­me­nicz­ne nasta­wie­nie Sto­li­cy Apo­stol­skiej, któ­ra sta­ra się zarzu­cić swą sieć tak dale­ko, jak to tyl­ko moż­li­we”, powie­dział kar­dy­nał.

Według arcy­bi­sku­pa, „spra­wy jed­nak posu­nę­ły się naprzód i proś­by pona­wia­ne przez wie­lu angli­ka­nów nie tyl­ko z Anglii ale tak­że z innych pro­win­cji Wspól­no­ty Angli­kań­skiej narzu­ci­ły koniecz­ność nowe­go podej­ścia. Oto dla­cze­go, według mnie, ordy­na­ria­ty per­so­nal­ne, zapro­po­no­wa­ne przez Ojca Świę­te­go nie mogą być postrze­ga­ne w żaden spo­sób jako nie­eku­me­nicz­ne, lecz raczej jako odpo­wiedź dana ludziom, któ­rzy puka­li do drzwi przez dłu­gi czas.”

Waty­kań­ska decy­zja nie ozna­cza, zda­niem kar­dy­na­ła, koń­ca dia­lo­gu angli­kań­sko – kato­lic­kie­go, lecz jego nową fazę, któ­rą okre­ślił on gór­no­lot­nie mia­nem „nowe­go eku­me­nicz­ne­go entu­zja­zmu”, opar­te­go na modli­twie i pra­gnie­niu jed­no­ści. „Nie ozna­cza to wymy­śla­nia nie­re­ali­stycz­nych uto­pii w przy­szło­ści, lecz raczej prze­ży­wa­nie ist­nie­ją­cej już real­nie mię­dzy nami wszyst­ki­mi komu­nii” oraz zaan­ga­żo­wa­nie w robie­nie „tego co jest moż­li­we dzi­siaj”, powie­dział arcy­bi­skup.

Rze­czy­wi­stość rela­cji angli­kań­sko – kato­lic­kich jest więc, według kar­dy­na­ła, bliż­sza meta­fo­rze „pie­nię­dzy w ban­ku” niż „tru­pa w wodzie”. Cie­ka­we, czy nad­cho­dzą­ca wizy­ta arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry u papie­ża Bene­dyk­ta XVI potwier­dzi tę intu­icję?