Po co komu teologia

Dla­cze­go w obli­czu ubó­stwa, ter­ro­ry­zmu, epi­de­mii i tak wie­lu innych pro­ble­mów glo­bal­nych prio­ry­te­tem powin­na być edu­ka­cja teo­lo­gicz­na? Jak może nam ona pozwo­lić zmie­niać świat? – Nie sądzę, aby reflek­sja była towa­rem luk­su­so­wym, czy czymś dodat­ko­wym, to część bycia czło­wie­kiem, bycia chrze­ści­jań­ską isto­tą, bycia tym, co chrze­ści­jań­stwo daje ludz­ko­ści w dłuż­szej per­spek­ty­wie – powie­dział dr Rowan Wil­liams, arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry.Pro­blem, z jakim bory­ka się obec­nie Wspól­no­ta Angli­kań­ska (Angli­can Com­mu­nion) Nie pole­ga na bra­ku teo­lo­gów, a na bra­ku moż­li­wo­ści prak­tycz­ne­go wyra­ża­nia wie­dzy w życiu Kościo­ła. Jed­ną z trud­no­ści jest potrze­ba lep­sze­go zro­zu­mie­nia teo­lo­gicz­ne­go w „ławach kościel­nych”. Cho­dzi o chrze­ści­jan, któ­rzy odgry­wa­ją w Koście­le naj­waż­niej­sze role. Mają oni for­mal­ne wykształ­ce­nie teo­lo­gicz­ne, ale to nie jest żaden gwa­rant myśle­nia teo­lo­gicz­ne­go, czy – jak to ujmu­je sta­ry Modli­tew­nik Powszech­ny (The Book of Com­mon Pray­er) – myśle­nia chry­stiań­skie­go. Korze­nie pro­ble­mu tkwią bowiem w niskim pozio­mie biblij­nej i teo­lo­gicz­nej świa­do­mo­ści uczniów Chry­stu­sa.