Prezydium KEP przeciwne podpisaniu Konwencji o przemocy wobec kobiet

Wczo­raj pre­zy­dium Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski wyda­ło oświad­cze­nie, w któ­rym z nie­po­ko­jem odno­si się do zapo­wie­dzi pre­mie­ra, iż rząd pod­pi­sze bez zastrze­żeń pro­po­no­wa­ną przez Radę Euro­py Kon­wen­cję w spra­wie zapo­bie­ga­nia i zwal­cza­nia prze­mo­cy wobec kobiet i prze­mo­cy domo­wej.

Zda­niem pre­zy­dium Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski nad kon­wen­cją i skut­ka­mi jej wpro­wa­dze­nia powin­na się odbyć deba­ta publicz­na, jed­nak do tej pory pre­mier zba­ga­te­li­zo­wał nega­tyw­ne opi­nie w kwe­stii pod­pi­sy­wa­nia kon­wen­cji wyra­żo­ne przez śro­do­wi­ska pro­ro­dzin­ne, kobie­ce oraz obroń­ców życia a wysłu­chał jedy­nie kobiet o poglą­dach lewi­co­wych. Zda­niem zaś bisku­pów Kon­wen­cja — choć poświę­co­na istot­ne­mu pro­ble­mo­wi — opar­ta jest na ide­olo­gicz­nych, nie­zgod­nych z praw­dą i w związ­ku z tym nie­moż­li­wych do zaak­cep­to­wa­na zało­że­niach. I tak art. 12 zobo­wią­zu­je sygna­ta­riu­szy Kon­wen­cji do wal­ki z dorob­kiem cywi­li­za­cyj­nym, trak­to­wa­nym jako zagro­że­nie i źró­dło prze­mo­cy. (Zapew­ne cho­dzi o pkt 5 arty­ku­łu 12 Kon­wen­cji, któ­ry sta­no­wi iż Stro­ny czu­wa­ją nad tym, by kul­tu­ra, zwy­czaj, reli­gia, tra­dy­cja lub tzw. „honor” nie były wyko­rzy­sty­wa­ne jako uspra­wie­dli­wie­nie dla żad­nych aktów prze­mo­cy obję­tych zakre­sem niniej­szej Kon­wen­cji — dopi­sek autor­ki).

Nie­po­kój bisku­pów budzi też defi­ni­cja płci (art. 3) jako „spo­łecz­nie skon­stru­owa­ne role, zacho­wa­nia i cechy, któ­re dane spo­łe­czeń­stwo uzna­je za wła­ści­we dla kobiet i męż­czyzn”. Według pre­zy­dium KEP defi­ni­cja ta pomi­ja natu­ral­ne bio­lo­gicz­ne róż­ni­ce pomię­dzy kobie­tą i męż­czy­zną i zakła­da, że płeć moż­na wybie­rać. Jesz­cze więk­szy nie­po­kój bisku­pów budzi art. 14 Kon­wen­cji odno­szą­cy się m.in. do pro­mo­wa­nia “nie­ste­re­oty­po­wych ról płci”, któ­re to role pre­zy­dium odczy­tu­je jako homo­sek­su­alizm i trans­sek­su­alizm.

Oświad­cze­nie przy­po­mi­na jed­no­cze­śnie o roli jaką Kościół kato­lic­ki odgry­wa w wal­ce z prze­mo­cą wobec kobiet m.in poprzez pro­wa­dze­nie pla­có­wek dla ofiar tej prze­mo­cy. Zda­niem bisku­pów obec­ne pra­wo w Pol­sce ma dosta­tecz­ne narzę­dzia do zwal­cza­nia prze­mo­cy wobec kobiet i dzie­ci — zamiast pod­pi­sy­wać Kon­wen­cję, co spo­wo­du­je powo­ła­nie nowych ini­cja­tyw — nale­ża­ło­by doin­we­sto­wać już ist­nie­ją­ce i sku­pić się na two­rze­niu miejsc pra­cy i miesz­kań socjal­nych dla kobiet — ofiar prze­mo­cy.

Pre­zy­dium Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pa­tu Pol­ski two­rzą: Prze­wod­ni­czą­cy, zastęp­ca Prze­wod­ni­czą­ce­go i Sekre­tarz Gene­ral­ny. Odpo­wied­nio są to: arcy­bi­skup Józef Micha­lik, arcy­bi­skup Sta­ni­sław Gądec­ki i biskup Woj­ciech Polak.

Oświad­cze­nie pre­zy­dium — tutaj

Kon­wen­cja — tutaj