Przesłanie zwierzchnika Kościoła Episkopalnego USA

Nie ma takie­go zła, na któ­re nara­żo­na jest ludz­kość, a któ­re­go Jezus nie zabrał ze sobą na Krzyż. Poprzez Krzyż, zło zosta­ło poko­na­ne, a życie w całej swej nie­wy­obra­żal­nej peł­ni — napę­dza­ne łaską i praw­dą Boga, spra­wie­dli­wo­ścią i poko­jem Boga — zosta­ło uwol­nio­ne z pęt w świe­cie, któ­ry się tego nie spo­dzie­wał — pisze w wiel­ka­noc­nym orę­dziu bp Frank T. Gri­swold, zwierzch­nik Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go USA.

Taka jest moc zmar­twych­wsta­nia. Taka jest pod­sta­wa naszej nadziei. Takie są korze­nie naszych prze­ko­nań. Takie są źró­dła naszej odwa­gi i mia­ra naszych moż­li­wo­ści pojed­na­nia w obli­czu wyda­wa­ło­by się nie­koń­czą­cej się prze­mo­cy, bitwy i mor­der­stwa, któ­re nisz­czy życie na całym świe­cie.

“Alle­lu­ja” to nasza wiel­ka­noc­na pieśń. I kie­dy śpie­wa­my “alle­lu­ja” nie pła­cze­my z powo­du ubó­stwa, cho­rób i nie­spra­wie­dli­wo­ści, któ­ra doty­ka milio­nów, w tym nas, któ­rzy zosta­li stwo­rze­ni na podo­bień­stwo Boga. Odma­wia­my akcep­ta­cji rze­czy taki­mi, jakim są. Kie­dy śpie­wa­my “alle­lu­ja” gło­si­my jed­no­znacz­ne “tak” dla wizji świa­ta zmie­nio­ne­go, uzdro­wio­ne­go, pojed­na­ne­go w Jedy­nym, któ­ry wziął wszyst­ko na sie­bie. “Alle­lu­ja” jest naszym potwier­dze­niem, że jeste­śmy w Chry­stu­sie, a Chry­stus dalej wszyst­ko spa­ja, wszyst­ko sta­je się nowe i nasze.

Kie­dy będzie­my śpie­wać “alle­lu­ja” pod­czas tych świąt mogli­by­śmy prze­ży­wać zna­cze­nie tej pie­śni nie tyl­ko naszy­mi usta­mi, ale naszym życiem — przez wzgląd na świat.

+ Frank T. Gri­swoldBiskup Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go USA