Relikwie Małej Tereski krępujące dla wielu katolików

Rzym­sko­ka­to­lic­ki pry­mas Anglii i Walii przy­znał, że kato­li­cy są wśród tych, któ­rzy czu­ją się nie­swo­jo z tą for­mą poboż­no­ści jaką jest odda­wa­nie czci reli­kwiom świę­tej Tere­sy z Lisieux. Wygła­sza­jąc kaza­nie w kate­drze west­min­ster­skiej gdzie reli­kwiarz ze szcząt­ka­mi świę­tej zakoń­czył swo­ją 28-dnio­wą pere­gry­na­cję po Anglii i Walii arcy­bi­skup Vin­cent Nichols wyznał, że wie­le osób (w tym rów­nież kato­li­cy) stra­ci­ło zdol­ność rozu­mie­nia takie­go publicz­ne­go poka­zu sza­cun­ku.

Reli­kwiarz ze szcząt­ka­mi świę­tej Tere­sy z Lisieux od 1997 roku pere­gry­nu­je po kra­jach świa­ta. Anglia jest 46 kra­jem, w któ­rym kato­li­cy mogli odda­wać cześć reli­kwiom świę­tej. W cza­sie tej piel­grzym­ki reli­kwie ado­ro­wa­ło ćwierć milio­na wier­nych. Kate­dra west­min­ster­ska na czas poby­tu reli­kwii była otwar­ta cało­do­bo­wo, by wszy­scy chęt­ni mogli oddać cześć i pomo­dlić się przed szcząt­ka­mi świę­tej. Arcy­bi­skup West­min­ster stwier­dził w swo­im kaza­niu, że wie­lu kato­li­ków nauczy­ło się zno­wu doce­niać war­tość reli­kwii jako sta­ro­żyt­ne­go wyra­zu naszej wia­ry w Bożą obec­ność pod­no­szą­cą z upad­ku ludz­ką natu­rę.

Kar­me­li­tan­ka Tere­sa od Dzie­ciąt­ka Jezus i Naj­święt­sze­go Obli­cza zmar­ła w wie­ku 24 lat na gruź­li­cę. Pozo­sta­wi­ła po sobie auto­bio­gra­fię Dzie­je duszy. W 1925 roku zosta­ła kano­ni­zo­wa­na a w 1997 roku papież Jan Paweł II ogło­sił ją Dok­to­rem Kościo­ła.