Rozłam w rosyjskim luteranizmie

Dwie tra­dy­cyj­ne wspól­no­ty lute­rań­skie dzia­ła­ją­ce na tery­to­rium Fede­ra­cji Rosyj­skiej — Kościół Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­ski w Rosji, na Ukra­inie, w Kazach­sta­nie i Azji Środ­ko­wej (ELKRAS) oraz Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­ski Kościół Ingrii w Rosji — wyda­ły wspól­ne oświad­cze­nie potę­pia­ją­ce dzia­łal­ność misyj­ną innych Kościo­łów luterańskich,obliczoną m.in.na roz­bi­cie oby­dwu wspól­not.

Pod koniec czerw­ca w Moskwie odbył się Synod Gene­ral­ny Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go Kościo­ła Rosji, pod­czas któ­re­go wybra­no bisku­pa wspól­no­ty. Według władz ELKRAS i Kościo­ła Ingrii była to kul­mi­na­cja dzia­łań zmie­rza­ją­cych do roz­bi­cia rosyj­skie­go lute­ra­ni­zmu.

Oby­dwa Kościo­ły zgod­nie twier­dzą, że roz­bi­ja­nie tra­dy­cyj­nych wspól­not ewan­ge­lic­kich odby­wa się z przy­czyn poza­ko­ściel­nych. Odże­gnu­ją się też od metod misyj­nych, sto­so­wa­nych przez obcych misjo­na­rzy lute­rań­skich: “Tra­dy­cyj­ny lute­ra­nizm rosyj­ski zda­je sobie spra­wę z wagi dzia­łal­no­ści misyj­nej, jed­nak odrzu­ca jako meto­dę pro­ze­li­tyzm i agre­syw­ną pro­pa­gan­dę. Być może te meto­dy przy­no­szą jakiś sku­tek, jed­nak my jeste­śmy przy­wią­za­ni do innych” – czy­ta­my w oświad­cze­niu.

Oby­dwa Kościo­ły uwa­ża­ją, że doświad­cze­nie ostat­nich lat poka­zu­je, iż każ­dy roz­łam pro­wa­dzi do osła­bie­nia, a nie wzmoc­nie­nia pozy­cji lute­ra­ni­zmu w Rosji i innych pań­stwach: “Tra­dy­cyj­ny lute­ra­nizm obej­mu­je swym zasię­giem takie tery­to­rium, że jest w sta­nie przy­jąć wszyst­kich ewan­ge­li­ków wyzna­nia augs­bur­skie­go, jest też na każ­de­go otwar­ty”. ELKRAS i Kościół Ingrii zade­kla­ro­wa­ły, że dzia­ła­nia mają­ce spo­wo­do­wać roz­bi­cie, przy­nio­sły efekt odwrot­ny.

Czerw­co­wy Synod wybrał na bisku­pa Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go Kościo­ła Rosji ks. Dani­ła Jew­gie­nie­wi­cza Sobo­le­wa, pro­bosz­cza para­fii św. Trój­cy w Kra­sno­jar­sku. Wła­dy­mir Sier­gie­je­wicz Pudow, pre­zy­dent Syno­du nie wyklu­czył, że nowa wspól­no­ta będzie przyj­mo­wać para­fie nale­żą­ce obec­nie do innych jurys­dyk­cji, jeśli tyl­ko wyra­żą taką chęć.