Rozpoczął się Rok Wiary

Msza, pro­ce­sja bisku­pów uczest­ni­czą­cych w Syno­dzie na temat nowej ewan­ge­li­za­cji i intro­ni­za­cja ewan­ge­lia­rza – uży­wa­ne­go w cza­sie Sobo­ru Waty­kań­skie­go II – roz­po­czę­ły Rok Wia­ry.

W homi­lii wygło­szo­nej pod­czas mszy papież Bene­dykt XVI wska­zał, że roz­po­czy­na­ją­cy się Rok Wia­ry jest zwią­za­ny z całą dro­gą Kościo­ła jaką ten odbył w prze­cią­gu ostat­nich 50 lat. I tak jak celem Sobo­ru było prze­ka­zy­wa­nie świę­te­go depo­zy­tu wia­ry chrze­ści­jań­skiej w jak naj­bar­dziej sku­tecz­nej for­mie i w spo­sób odpo­wia­da­ją­cy wymo­gom współ­cze­sno­ści tak teraz po 50 latach jest to tym bar­dziej koniecz­ne – stąd Kościół pro­po­nu­je Rok Wia­ry i nową ewan­ge­li­za­cję.

Minio­ne dzie­się­cio­le­cia przy­nio­sły pust­kę ducho­wą. Jed­nak ta pust­ka, a wręcz pusty­nia jest szan­są na odkry­cie na nowo rado­ści wia­ry. Papież mówił też o koniecz­no­ści powro­tu do „lite­ry” Sobo­ru tzn. jego doku­men­tów. W obcho­dach otwar­cia Roku Wia­ry uczest­ni­czy­li pra­wo­sław­ny patriar­cha Kon­stan­ty­no­po­la Bar­tło­miej I oraz hono­ro­wy zwierzch­nik Wspól­no­ty Angli­kań­skiej arcy­bi­skup Can­ter­bu­ry Rowan Wil­liams. Ten ostat­ni zwró­cił się z ape­lem do uczest­ni­ków Syno­du by zgo­dzi­li się na pomoc w dzie­le szu­ka­nia „zagu­bio­nych owie­czek” czy­li chrze­ści­jan, któ­rzy odda­li­li się od swo­ich Kościo­łów. Nowa ewan­ge­li­za­cja – według arcy­bi­sku­pa Can­ter­bu­ry – powin­na być pro­wa­dzo­na eku­me­nicz­nie, gdyż razem róż­ne chrze­ści­jań­skie wyzna­nia mogą zaofe­ro­wać model życia „w bar­dziej ludz­ki spo­sób” – życia z mniej­szą żądzą posia­da­nia, z więk­szą prze­strze­nią dla ciszy, w otwar­ciu na ucze­nie się i przede wszyst­kim życia ze świa­do­mo­ścią sil­na i trwa­ła radość może być odkry­ta w bez­in­te­re­sow­no­ści.