Skandale seksualne u Adwentystów

Z powo­du skan­da­li sek­su­al­nych, w któ­rych uczest­ni­czy­li pasto­rzy Kościo­ła Adwen­ty­stów Dnia Siód­me­go, Miro­slaw M. Kiss — pro­fe­sor ety­ki w Adwen­ty­stycz­nym Semi­na­rium Teo­lo­gicz­nym (Andrews Uni­ver­si­ty) w Ber­rien Springs (Michi­gan) — opu­bli­ko­wał w cza­so­pi­śmie „Mini­stry”, od 75 lat wyda­wa­nym prze­za­me­ry­kań­skich Adwen­ty­stów, serię sze­ściu arty­ku­łów.

Oto ich tytu­ły:

1. Zbiór uwag doty­czą­cych urzę­du pastor­skie­go w Biblii;2. Sek­su­al­ność, seks i grze­chy sek­su­al­ne w Biblii;3. Grze­chy sek­su­al­ne pasto­rów w Biblii;4. W jaki spo­sób docho­dzi do grze­chu seksualnego;5. Szok wywo­ła­ny nie­rzą­dem lub cudzo­łó­stwem popeł­nio­nym przez pastora;6. Zbaw­cza odpo­wiedź Kościo­ła.

W swo­im pierw­szym arty­ku­le Kiss tłu­ma­czy, że popęd jest sek­su­al­ną ener­gią i funk­cjo­nu­je jako siła moty­wu­ją­ca, jako instynkt życia prze­ciw­ny lęko­wi przed śmier­cią. Nato­miast sub­li­ma­cja jest zdol­no­ścią ska­na­li­zo­wa­nia sek­su­al­nej ener­gii do innych celów. Dobrym przy­kła­dem kogoś, kto potra­fił zro­bić dobry uży­tek z sub­li­ma­cji był św. Paweł. Świa­do­mość jego misyj­ne­go powo­ła­nia i przej­mo­wa­nie się ewan­ge­li­za­cją, obję­ły całą jego ener­gię.

Pro­fe­sor ety­ki, Miro­slaw M. Kiss, kry­ty­ku­je tzw. „ide­olo­gię play­boya”. Cho­dzi mu bowiem o podej­ście, któ­re gło­si, że sek­su­al­ność jest funk­cją fizycz­no-psy­cho­lo­gicz­ną bez połą­cze­nia z inny­mi wymia­ra­mi isto­ty ludz­kiej oraz, iż podej­ście to obsta­je przy idei, że akt sek­su­al­ny jest jedy­ną ist­nie­ją­cą for­mą wyra­że­nia seksualności,w któ­rym kobie­ta sta­no­wi jedy­nie przed­miot sek­su­al­ny.