Śledztwo przeciw hierarchom katolickim w Peru

W Peru pra­sa żyje spra­wą docho­dzeń na temat auten­tycz­no­ści listów, któ­re mie­li posłać do sie­dzą­ce­go dzi­siaj w wię­zie­niu daw­ne­go sze­fa służb spe­cjal­nych Peru, Vla­di­mi­ra Mon­te­si­nos, kar­dy­nał i arcy­bi­skup Limy Juan Luis Cipria­ni oraz ówcze­sny nun­cjusz apo­stol­ski w Peru, Rino Pas­si­ga­to.

Cho­dzi o śledz­two pro­wa­dzo­ne przez Pro­ku­ra­tu­rę Kar­ną w Limie, któ­re doty­czy trzech listów i jest oskar­że­niem o dzia­ła­nie na szko­dę publicz­ną, skie­ro­wa­nym prze­ciw będą­ce­mu już na eme­ry­tu­rze bisku­po­wi Luiso­wi Bam­ba­rén Gaste­lu­men­di, bisku­po­wi Pedro Car­rión Pavlich, byłe­mu mini­stro­wi spra­wie­dli­wo­ści i aktu­al­ne­mu amba­sa­do­ro­wi Peru w Hisz­pa­ni, Fer­nan­do Oli­ve­ra, byłe­mu pra­cow­ni­ko­wi Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pal­nej Peru (Con­fe­ren­cia Epi­sco­pal Peru­ana), Juano­wi Rojas Saave­dra i byłe­mu dorad­cy mister­stwa spra­wie­dli­wo­ści, Augu­sto­wi Dam­mert León.

Spra­woz­da­nie pro­ku­ra­tu­ry, któ­re w Peru zosta­ło bar­dzo nagło­śnio­ne, dotknę­ło moc­no Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki ponie­waż poza wmie­sza­niem w spra­wę wyso­kich hie­rar­chów Kościo­ła, posta­wi­ło prze­ciw sobie Opus Dei, do któ­rej nale­ży kar­dy­nał Cipria­ni i Jezu­itów, któ­rych człon­kiem jest Bam­ba­rén. Poza tym, kar­dy­nał Cipria­ni jest przy­ja­cie­lem byłe­go pre­zy­den­ta Fuji­mo­ri, któ­ry ukry­wa się przed peru­wiań­ska spra­wie­dli­wo­ścią w Japo­ni, nato­miast Oli­ve­ra, któ­ry jest sprzy­mie­rzeń­cem poli­tycz­nym dzi­siej­sze­go pre­zy­den­ta Peru, Ale­jan­dro Tole­do, przy­czy­nił się znacz­nie wła­śnie do upad­ku dyk­ta­to­ra Fuji­mo­ri.

Dwa z listów z poło­wy roku 2000, któ­re Waty­kan i pro­ku­ra­tu­ra uwa­ża­ją za fał­szy­we, są skie­ro­wa­ne przez kar­dy­na­ła Cipria­nie­go i nun­cju­sza Pass­ga­tę do Mon­te­si­nos, pro­sząc go o daro­wi­zny. Trze­ci list, pod­pi­sa­ny przez Cipria­nie­go w maju 2001 r., ma za adre­sa­ta tym­cza­so­we­go pre­zy­den­ta Valen­ti­na Pania­guę, któ­ry zastą­pił Fuji­mo­rę, a w liście kar­dy­nał pro­si o spa­le­nie kaset video, na któ­rych jest on w towa­rzy­stwie Mon­te­si­nos i Fuji­mo­ri.

W oba­le­niu dyk­ta­tu­ry Fuji­mo­ri w Peru głów­ną rolę ode­gra­ły kase­ty video nagra­ne przez Mon­te­si­nos, na któ­rych nagrał sam sie­bie prze­ku­pu­ją­ce­go par­la­men­ta­rzy­stów, dyrek­to­rów środ­ków maso­we­go prze­ka­zu i inne waż­ne oso­bi­sto­ści kra­ju.

Według wer­sji ofi­cjal­nej listy mia­ły dojść do rąk przed­sta­wi­cie­li rzą­du w sierp­niu 2001 r. i z powo­du waż­no­ści spra­wy, bowiem Cipria­ni był arcy­bi­sku­pem Limy i Pas­si­ga­to funk­cjo­na­riu­szem Waty­ka­nu, popro­szo­no Oli­ve­rę, któ­ry leciał wła­śnie (paź­dzier­nik 2001 r.) do Euro­py z innych powo­dów, aby ten udał się do Waty­ka­nu i doko­nał tam odpo­wied­niej kon­sul­ta­cji. Spe­cja­li­ści Waty­ka­nu orze­kli, że listy były sfał­szo­wa­ny­mi elek­tro­nicz­nie mon­ta­ża­mi doko­na­ny­mi na praw­dzi­wych listach.

Pro­ku­ra­tu­ra nie doko­na­ła oskar­że­nia publicz­ne­go, ale jak powia­da­ją środ­ki maso­we­go prze­ka­zu w Peru, oskar­że­nie jest opar­te na solid­nych dowo­dach zebra­nych pod­czas sze­ściu mie­się­cy docho­dze­nia. Wyglą­da na to, że oskar­ża sie bisku­pów Bam­ba­re­na i Car­rio­na oraz amba­sa­do­ra Oli­ve­rę o kon­spi­ra­cję, aby oczer­nić Cipria­nie­go, przy czym Rojas, któ­ry jest spe­cja­li­stą w infor­ma­ty­ce, ma być auto­rem fał­szer­stwa, a Dam­mert zadzia­łał, aby sfał­szo­wa­ne listy doszły do krę­gów rzą­do­wych. Przy­pa­dek jest jesz­cze bar­dziej skom­pli­ko­wa­ny, bo w leżą­cej przy gra­ni­cy z Boli­wią Die­ce­zji Puno od kil­ku tygo­dni krą­ży pety­cja doma­ga­ją­ca się rezy­gna­cji lub usu­nię­cia ze sta­no­wi­ska ordy­na­riu­sza die­ce­zji, bisku­pa Cur­rio­na.

Oli­ve­ra kate­go­rycz­nie zaprze­cza uczest­nic­twu w fał­szer­stwie, a biskup Bam­ba­rén nale­ży do naj­bar­dziej sza­no­wa­nych oso­bi­sto­ści Kościo­ła rzym­sko­ka­to­lic­kie­go w Peru. Jest on już bisku­pem będą­cym na eme­ry­tu­rze, gdyż podał sie do dymi­sji (po ukoń­cze­niu wie­ku 75 lat) ze sta­no­wi­ska bisku­pa prze­my­sło­we­go i rybac­kie­go mia­sta Chm­bo­te, na pół­no­cy Peru, die­ce­zji, na któ­rej cze­le stał od 1978 r. W latach 1995 – 2002 stał on na cze­le Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pal­nej Peru. Biskup był obroń­cą praw czło­wie­ka denun­cju­jąc mor­der­stwa doko­na­ne przez woj­ska rzą­do­we na gru­pie chło­pów. Sto­jąc na cze­le Kon­fe­ren­cji Epi­sko­pal­nej Peru ostro sprze­ci­wiał się roz­gryw­kom Fuji­mo­ri, któ­ry dążył do ponow­ne prze­dłu­że­nie swo­jej pre­zy­den­tu­ry.

Tym­cza­sem Cipria­ni został mia­no­wa­ny na arcy­bi­sku­pa Limy przez papie­ża Jana Paw­ła II w 1999 r., a na kar­dy­na­ła w lutym 2001 r. Był bisku­pem Ayacu­cho pomię­dzy 1989–1999 r. To tam znaj­do­wa­ło się głów­ne pole dzia­ła­nia Sen­de­ro Lumi­no­so. Powo­ła­na do życia, aby roz­li­czyć okres dyk­ta­tu­ry Fuji­mo­ri w kra­ju, Komi­sja Praw­dy i Pojed­na­nia orze­kła, że w dzie­się­cio­le­ciu rzą­dów die­ce­zją przez Cipria­nie­go, Kościół rzym­sko­ka­to­lic­ki na tam­tym tere­nie nie speł­nił swo­jej misji huma­ni­tar­nej.