Świętość najlepszą strategią misyjną

Jan Paweł II podzię­ko­wał fran­cisz­ka­nom za ich dotych­cza­so­wą pra­cę misyj­ną i pro­sił ich o bar­dziej inten­syw­ną pra­cę apo­stol­ską. Papież skie­ro­wał do zgro­ma­dzo­nych na kapi­tu­le gene­ral­nej fran­cisz­ka­nów spe­cjal­ne posła­nie, w któ­rym przy­po­mi­na, że “wszel­kie pro­gra­my ewan­ge­li­za­cyj­ne muszą być budo­wa­ne w opar­ciu o pry­mat “życia wewnętrz­ne­go” i “oso­bi­stej świę­to­ści”.

Zakła­da to koniecz­ność wytrwa­łe­go dąże­nia przez misjo­na­rzy do oso­bi­stej świę­to­ści. — Jest istot­ne by zakon cha­rak­te­ry­zo­wał się dąze­niem do bra­ter­skie­go życia, był oży­wia­ny duchem kon­tem­pla­cji, pokor­nej pra­cy dla spra­wie­dli­wo­ści, poko­ju w sza­cun­ku dla stwo­rze­nia — napi­sał papież do fran­cisz­ka­nów.

Jan Paweł II pod­kre­ślił tak­że, że jest nie­zmier­nie waż­ne, by każ­dy czło­nek zako­nu budo­wał Kościół Chry­stu­sa w posły­szeń­stwie paste­rzom lokal­nych wspól­not.