Tacy sami…

Już po raz ósmy pod­czas paź­dzier­ni­ko­wych nabo­żeństw lute­rań­skich w Sta­nach Zjed­no­czo­nych i na Kara­ibach pło­ną tysią­ce świec — widzial­ny znak modli­twy za oso­by cho­re psy­chicz­nie i ich rodzi­ny. To wspól­na ini­cja­ty­wa nie będą­cych w peł­nej komu­nii wspól­not: Kościo­ła Ewan­ge­lic­ko-Lute­rań­skie­go w Ame­ry­ce (ELCA) i Kościo­ła Lute­rań­skie­go Syno­du Mis­so­uri (LCMS).

- Paź­dzier­nik to w USA mie­siąc pamię­ci o cier­pią­cych na scho­rze­nia psy­chicz­ne. ELCA cele­bru­je ten fakt dostar­cza­jąc na żąda­nie kon­ge­re­ga­cji spe­cjal­ne bro­szu­ry — tłu­ma­czy ks. Lisa T. Cle­aver. — Zawie­ra­ją one modli­twy i odpo­wied­nie czy­ta­nia, któ­re pomo­gą zbo­rom w usza­no­wa­niu osób cier­pią­cych i ich rodzin — doda­je.

Według ks. Cle­aver nabo­żeń­stwa, pod­czas któ­rych pło­ną świe­ce, mają zwró­cić uwa­gę wie­rzą­cych na pro­ble­my cho­rych. — Spo­śród wszyst­kich cho­rób, wła­śnie scho­rze­nia psy­chicz­ne naj­bar­dziej styg­ma­ty­zu­ją. Cier­pią­cy na nie wyglą­da­ją tak jak ty czy ja i przez więk­szość cza­su zacho­wu­ją sie tak, jak my, a mimo to są bar­dzo napięt­no­wa­ni — mówi.