Udało się?

Po inter­wen­cji nowo­wy­bra­nej pry­mas Kośció­ła Epi­sko­pal­ne­go USA(ECUSA)bp Katha­ri­ne Jef­ferts Scho­ri zarów­no Izba Depu­to­wa­nych, jak i Izba Bisku­pów przy­ję­ły rezo­lu­cję, któ­rą wyma­gał od ECUSA Raport z Wind­so­ru. Pyta­nie, czy tekst rezo­lu­cji zosta­nie zaak­cep­to­wa­ny przez innych pry­ma­sów Wspól­no­ty Angli­kań­skiej.

Począt­ko­wo wyda­wa­ło się, że nic nie odwró­ci klę­ski, po tym jak dwa dni temu Izba Depu­to­wa­nych ponad 2/3 gło­sów odrzu­ci­ła tekst rezu­olu­cji. Pry­mas Gri­swold zwo­łał spe­cjal­ną sesję obu izb, ale nie uda­ło mu się prze­ko­nać niko­go, szcze­gól­nie, że koser­wa­ty­ści dole­wa­li oli­wy do ognia, twier­dząc, że zagło­su­ją tyl­ko za ostrą rezo­lu­cją, o któ­rej nie chcie­li sły­szeć libe­ra­ło­wie. W koń­cu impas prze­ła­ma­ła pry­mas-elekt, biskup Scho­ri, któ­ra popro­si­ła Izbę Depu­to­wa­nych, by dała jej szan­sę i przy­ję­ła rezo­lu­cję, któ­rą wcze­śniej odrzu­ci­ła. Izba ustą­pi­ła i warun­ko­wo zgo­dzi­ła się zagło­so­wać raz jesz­cze nad tą samą rezo­lu­cją, choć pra­wo kościel­ne tego zabra­nia. Za tek­stem tym razem zagło­so­wa­ła umiar­ko­wa­na więk­szość i część libe­ra­łów i kon­ser­wa­ty­stów i rezo­lu­cja prze­szła. Wie­lu dele­ga­tów twier­dzi­ło, że ich głos “za” to wyraz zaufa­nia dla nowej pry­ma­ski.

Po gło­so­wa­niu w Izbie Depu­to­wa­nych, Izba Bisku­pów rów­nież przy­ję­łą uchwa­łę, choć do koń­ca kon­serw­tyw­ni bisku­pi tor­pe­do­wa­li jej uchwa­le­nie, pod pre­tek­stem “zbyt­niej enig­ma­tycz­no­ści”. Tekst rezo­lu­cji został wysła­ny angli­kań­skim pry­ma­som i arcy­bi­sku­po­wi Can­ter­bu­ry do oce­ny.

Pro­blem jest to, że rezo­lu­cja wyzwa do zacho­wa­nia “naj­wyż­szej wsz­trze­mięź­li­wo­ści w wybie­ra­niu na bisku­pów takich duchow­nych, któ­rych styl życia może zaszko­dzić jed­no­ści wspól­no­ty.” Furię kon­ser­wa­ty­stów wzbu­dził fakt, że homo­sek­su­alizm nie został wymie­nio­ny wprost w rezo­lu­cji, któ­ra za to w koń­co­wym frag­men­cie doda­je, że “geje i les­bij­ki są rów­no­praw­ny­mi dzieć­mi Kościo­ła.” Rów­nież część libe­ral­nych bisku­pów zapo­wie­dzia­ła, że nie zamie­rza się do niej zasto­so­wać.

Reak­cje jak na razie są zróż­ni­co­wa­ne. Libe­ra­łom nie podo­ba się, że “gejów i les­bij­ki poświę­co­no po to, by bisku­pi mogli sobie poje­chać do Lam­beth”. Kon­ser­wa­ty­stom chy­ba nie wsmak, że ECUSA nie dało się roz­bić, co by im zapew­ne uła­twi­ło spra­wę przy pro­ce­sach o mają­tek. Arcy­bi­skup Cater­bu­ry w spe­cjal­nym oświad­cze­niu powie­dział, że “dzię­ku­je Kon­wen­cji za ogrom pra­cy wło­żo­ny w reak­cję na Raport z Wind­sor”, ale rów­nież napi­sał, że z oce­ną, czy ECUSA zare­ago­wał sto­sow­nie na Raport trze­ba pocze­kać.

Losy ECUSA śle­dzi uważ­nie Angli­kań­ski Kościół Kana­dy, któ­re­go Synod Gene­ral­ny w 2007 ma rów­nież pod­jąć podob­ne kro­ki, w szcze­gól­no­ści wstrzy­mać bło­go­sła­wie­ni związ­ków jed­no­pł­cio­wych w die­ce­zji New West­min­ster i trzech kolej­nych, któ­re wyra­zi­ły taką ocho­tę.

:: Ekumenizm.pl: Chmu­ry nad 75. Kon­wen­cją Gene­ral­ną epi­sko­pa­lian