W poszukiwaniu celtyckiego ducha

Kate­dra Wysp — naj­praw­do­po­dob­niej naj­mniej­sza, bo miesz­czą­ca zale­d­wie 70 wier­nych kate­dra w Euro­pie — zosta­ła wybra­na na sie­dzi­bę Mię­dzy­na­ro­do­we­go Cen­trum Reflek­sji nad Ducho­wo­ścią Cel­tyc­ką. Rezy­den­tem miesz­czą­cej się w murach angli­kań­skiej świą­ty­nii (nale­żą­cej do Szkoc­kie­go Kościo­ła Epi­sko­pal­ne­go) insty­tu­cji został ks. Phi­lip Newell z pre­zbi­te­riń­skie­go Kościo­ła Szko­cji.

Pre­zbi­te­riań­ski duchow­ny i teo­log to byly opie­kun opac­twa na wyspie Iona. Przez wie­le lat zaj­mo­wał się bada­nia­mi nad cel­tyc­ką ducho­wo­ścią. Jest też auto­rem publi­ka­cji na ten temat. Nauko­wiec, wykla­dow­ca, przez 2 lata współ­pra­co­wał z kate­drą św. Idzie­go (St. Giles’) w Edy­bur­gu.

Pod­czas nie­daw­nych roz­mów z ks. Dougla­sem Came­ro­nem, epi­sko­pal­nym bisku­pem Argyll i Wysp, doszedł do wnio­sku, ze kate­dra ma w sobie ogrom­ny poten­cjał sku­pie­nia uwa­gi na inte­re­su­ją­cym go pro­ble­mie. Po tym, jak popro­szo­no go o kie­row­nie Cen­trum, powie­dział: — Jestem głe­bo­ko zaszczy­co­ny. Ludzie Zacho­du poszu­ku­ją cel­tyc­kiej tra­dy­cji jako źró­dła ducho­wo­ści. Wspa­nia­ła wizja bisku­pa Dougla­sa, aby w Szko­cji powsta­ło cen­trum modli­twy i stu­diów, to odpo­wiedź na te poszu­ki­wa­nia.

Wita­jąc ks. Newel­la w pro­gach kate­dry, bp Came­ron powie­dział: — Bar­dzo się cie­szę, że Phi­lip sko­rzy­stał z oka­zji aby prze­wod­ni­czyć naszej kate­drze. Cum­brae (wyspa, na któ­rej znaj­du­je się świą­ty­nia — przyp. auto­ra) to wspa­nia­łe miej­sce na reflek­sję i modli­twę, a mając przy sobie Phi­li­pa zachę­ci­my ludzi z całe­go świa­ta, aby nas odwie­dzi­li. Duchowść odgry­wa w ludz­kim życiu bar­dzo waż­ną rolę. Bar­dzo się cie­szy­my, że może­my zaofe­ro­wać zarów­no miej­sce sku­pie­nia, jak i facho­wą pomoc teo­lo­ga i ducho­we­go lide­ra.