Wprowadzenie nowej prymas

W wypeł­nio­nej po brze­gi Naro­do­wej Kate­drze w Waszyng­to­nie , w asy­ście kamer i kole­gów bisku­pów z całe­go świa­ta wpro­wa­dza­no w urząd nową pry­mas Epi­sko­pal­ne­go Kościo­ła USA , biskup­kę Kathe­ri­ne Jef­ferts Scho­ri. Sta­ła się ona w ten spo­sób pierw­szą kobie­tą pry­mas we Wspól­no­cie Angli­kań­skiej. Tysią­ce osób sta­ły na zewnątrz kate­dry, by obser­wo­wać cere­mo­nię na tele­bi­mach.

Nabo­żeń­stwo było połą­cze­niem tra­dy­cji i nowo­cze­sno­ści. Kate­drę wypeł­nia­ły indiań­skie śpie­wy i pale­nie kadzi­deł, aby oczy­ścić świą­ty­nię przed nabo­żeń­stwem. Zgod­nie z tra­dy­cją biskup Jef­ferts Scho­ri udrzy­ła trzy­krot­nie pasto­ra­łem w drzwi kate­dry. Spe­cjal­ne życze­nia dla pry­mas przy­słał arcy­bi­skup Cater­bu­ry, któ­ry był repre­zen­to­wa­ny przez bisku­pa Lin­coln, jed­ne­go z naj­waż­niej­szych bisku­pów Kościo­ła Anglii. Epi­sko­pal­ny Kościół Szko­cji repre­zen­to­wał jego eme­ry­to­wa­ny pry­mas, byli też pry­ma­si Połu­dnio­wej Afry­ki, Paki­sta­nu, Kana­dy, Bra­zy­lii i Fili­pin.

W swo­im kaza­niu pry­mas Jef­ferts Scho­ri wezwa­ła chrze­ści­jan do dzia­ła­nia na rzecz poko­ju – nie rozu­mia­ne­go, jako brak woj­ny, ale jako miej­sce i czas gdy nikt z bliź­nich nie cier­piał nędzy ani gło­du, i gdy każ­dy w god­no­ści dziec­ka Boże­go i czło­wie­ka może wiel­bić swo­je­go Stwór­cę.

Komen­tu­jąc jej wybór i pro­ble­my z uzna­niem jej przez sie­dem die­ce­zji na 111 die­ce­zji ECUSA, komen­ta­tor BBC powie­dział, że „cza­sa­mi trze­ba zapła­cić wyso­ką cenę za bycie pierw­szym w sze­re­gu”.